Ρωσικός στόλος 4 πολεμικών, τμήμα του στόλου των 14 που είχε αποπλεύσει από τη Βαλτική, φτάνει με τους αδελφούς Ορλόφ στην Μάνη και καλεί τους Έλληνες σε επανάσταση κατά των Τούρκων.
Είναι η απαρχή της «αρχιπελαγικής εκστρατείας», γνωστή στους Έλληνες ως «Ορλοφικά», μια υπέρ το δέον τολμηρή ενέργεια ιδίως για τα ρωσικά δεδομένα του απομονωτισμού. Οι αδερφοί Ορλόφ, Αλέξεϊ και Γκριγκόρι, εκμεταλλεύτηκαν την εύνοια της τσαρίνας Αικατερίνης της Μεγάλης και την έπεισαν να τους αφήσει να οργανώσουν μια τολμηρή «Ορθόδοξη εξέγερση» που μαζί με μια συνδυασμένη ενέργεια του ρωσικού στρατού και στόλου θα επέφερε την κατάρρευση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και την κυριαρχία της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα, στα Βαλκάνια και στη Μεσόγειο.
Από το 1769 πράκτορες της Ρωσίας έφτασαν σε περιοχές της Βοσνίας, του Μαυροβουνίου, της Αλβανίας, της Κρήτης και του Μοριά ενώ Έλληνες αξιωματικοί του ρωσικού στρατού εγκαθιστούσαν συνδέσμους με τοπικούς αρχηγούς και ομάδες ανταρτών υποσχόμενοι ενίσχυση σε χρήματα, όπλα και στρατό.
Στα τέλη Φεβρουαρίου του 1770 το πρώτο τμήμα με τέσσερα πλοία και μερικές εκατοντάδες στρατιώτες έφτασε στη Μάνη και αποβιβάστηκε ενώ ο στόλος έπλευσε προς το ανατολικό Αιγαίο. Οι Έλληνες συντάχθηκαν με ενθουσιασμό λαμβάνοντας μέρος στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο αλλά οι οπλαρχηγοί και άρχοντες παρέμειναν μάλλον επιφυλακτικοί λόγω της μικρής ρωσικής ανάμειξης κι όχι άδικα.
Μετά την καταστροφή του οθωμανικού στόλου στο Τσεσμέ τον Ιούλιο, οι Ορλόφ θα αποχωρήσουν με την ειρήνευση να θωρακίζει τα ρωσικά συμφέροντα αλλά χωρίς να αφήνουν εγγυήσεις για ελληνική ανεξαρτησία ή προστασία των πληθυσμών, όπως υποσχέθηκαν.
Οι Τούρκοι επιστρέφοντας θα φέρουν μαζί τους Αλβανούς αρματωλούς για να τηρήσουν την τάξη και να τιμωρήσουν τους αποστάτες. Θα είναι η έναρξη της Αρβανιτοκρατίας, που και οι ίδιοι οι Τούρκοι θα αγανακτήσουν για τις ακρότητές της.
Η ρωσική υποστήριξη στα Ορλοφικά δεν ήταν τυχαία. Ήδη από το 1768, Ρωσική και Οθωμανική Αυτοκρατορία βρίσκονταν σε πόλεμο (θα τελειώσει το 1774 με αποφασιστική ρωσική νίκη). Τα Ορλοφικά ήταν μια προσπάθεια απόσπασης οθωμανικών στρατευμάτων από τα κύρια μέτωπα του πολέμου. Το ελληνικό στοιχείο, είχε ήδη μπολιαστεί με το μύθο του “ξανθού γένους”, που ξεκίνησε να αποκτά δημοφιλία λίγα χρόνια νωρίτερα, με τις ψευδεπίγραφες “προφητείες” του (ανύπαρκτου) ιερομόναχου Αγαθάγγελου.
