Phantom Phriday 07-02-2020

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στο ptisidiastima.com εκφράζουν απαραίτητα τους συντάκτες τους κι όχι υποχρεωτικά την ιστοσελίδα. Ο ιστότοπος δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συντακτών της και των άρθρων τους. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση των άρθρων μας χωρίς γραπτή έγκριση, αλλιώς το ptisidiastima.com θα λάβει όλα τα απαραίτητα νομικά μέτρα. Τα σχόλια των άρθρων που ακολουθούν, δεν εκφράζουν την ιστοσελίδα, παρά μόνο αυτούς τους ίδιους τους σχολιαστές. Η αρχισυνταξία έχει το δικαίωμα να λογοκρίνει σχόλιο ή να απαγορεύσει την δημοσίευσή του.
Κύριο Άρθρο
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Κι όμως, προχωράει η κατασκευή το Σκάφος Ανορθόδοξου Πολέμου ΑΓΗΝΩΡ...

January #008
Αγορά 4.49
ΠΤΗΣΗ 2014 October 2014 #341
Αγορά
Lord Phantom
Phantoms over the Forth Bridge , Edinburgh . From 43 Squadron , RAF Leuchars .
Very close to where I live and I was lucky to see them a couple of times before
the 43 transitioned to the Tornado ADV !!
Θαυμάσια φωτό! Μνήμες από τις μέρες που τα “φαντάσματα” της RAF (από τις πλέον ολοκληρωμένες υλοποιήσεις του τύπου για όλο το φάσμα αποστολών, με το ραντάρ ΑΝ/APG-59 των -J/S αλλά και προηγμένο αδρανειακό σύστημα πλοήγησης βρετανικής προέλευσης για αποστολές κρούσεως ακριβείας, συν το πολυφασματικό ατρακτίδιο αναγνώρισης της ΕΜΙ), σάρωναν την Κεντρική Ευρώπη σε χαμηλό ύψος, γυρίζοντας συχνά με … κλαδάκια από τα δέντρα ενσφηνωμένα στα φλαπς χειλέων προσβολής … Αναμφίβολα ο κορυφαίος τύπος του ΝΑΤΟ μέχρι την έλευση του F-111 στο ευρωπαϊκό θέατρο επιχειρήσεων …
Ντίβα,πάντως,γενικώς έχει διχάσει τα πνεύματα των Φαντομάδων.
Και μέσα στην RAF.
Έτσι είναι, αγαπητέ μου φίλε. Αρχικά προοριζόταν για το ρόλο της κρούσεως με πυρηνικά και συμβατικά όπλα, η αντικατάσταση του Κάνμπερρα χρόνιζε … Αρχικά είχε επιλεγεί το ασύγκριτο TSR.2 που ακυρώθηκε άδοξα, μετά αντ’ αυτού επελέγησαν 50 F-111K (ένα εκπληκτικό υβρίδιο, με το αυξημένο μεικτό βάρος, εκπέτασμα, φορτίο και εμβέλεια των FB-111A/F-111C, αλλά με τους κινητήρες και τα πλήρως ψηφιακά Mk. II ηλεκτρονικά της North American/Autonetics Division από το πολύπαθο F-111D). Όταν και αυτά ακυρώθηκαν από την κυβέρνηση του Wilson (“βούτυρο αντί κανόνια”), επιστρατεύθηκε ως προσιτή λύση το Φάντομ, που θα έπρεπε βέβαια να “αγγλοποιηθεί” για να μην εξεγερθεί το κατεστημένο. Και φυσικά το Φάντομ φάνταζε πολύ “λίγο” στο ρόλο της κρούσεως σε σχέση με τα TSR.2/F-111K … αλλά ούτε και ιδιαίτερα οικονομικό βγήκε, με τους κινητήρες RR Spey και τη σχετική εκτεταμένη ανασχεδίαση της οπισθίας ατράκτου. Φυσικά η αυξημένη ώση του επέτρεπε να επιχειρεί με φορτίο από το πολύ μικρό HMS Ark Royal, ενώ ως στροβιλοκινητήρας παράκαμψης ο Σπέυ είχε σε χαμηλοϋψή διείσδυση πολύ χαμηλότερη ειδική κατανάλωση καυσίμου από τον J79. από την άλλη, υστερούσε έναντι του τελευταίου σε διηχητική επιτάχυνση και σε μεγάλα ύψη (όπως και σε οροφή), και πάλι λόγω των εγγενών χαρακτηριστικών ενός turfofan σε σχέση με έναν turbojet (αλλά και λόγω της ηυξημένης οπισθέλκουσας της επανασχεδιασμένης οπισθίας ατράκτου, οι Σπέυ είχαν μεγαλύτερη διάμετρο …).
Τελικά με την έλευση του Jaguar μετέπεσε από κρούση σε αναχαίτιση, όπου διαδέχθηκε επάξια το ανεπαρκές (αλλά απολύτως χαρισματικό και σίγουρα hot rod) English Electric Lightning … Κλάμα κι εκεί για την απώλεια του καθαρόαιμου ….
Τώρα πλέον ο ρόλος του Φάντομ, με τη νηφαλιότητα της χρονικής απόστασης, αποτιμάται πολύ διαφορετικά από τους Βρετανούς, και αναγνωρίζεται ως μέγας στυλοβάτης της (φθίνουσας) αεροπορικής ισχύος τους σε μια δύσκολη, μεταβατική εποχή, γεμάτη προκλήσεις …
Επί των ανωτέρω σωστών που παρέθεσες,μία παρατήρηση : ὁ βασικός λόγος επιλογής του F-4 από τους Άγγλους,ήταν το RN και τα αεροπλανοφόρα Arc Royal & Eagle,σύν την ακύρωση του υπερηχητικού P-1154 (Harrier).
Ἡ υιοθέτηση από την RAF ήλθε ὡς φυσιολογική συνέπεια μετά την ακύρωση TSR-2/F-111K.
Πληροφοριακά,το F-4M ήταν το πρώτο μαχητικό από το γκαράζ του Μάκη που μπορούσε να επιταχύνει κατακόρυφα σε συγκεκριμένες διαμορφώσεις.
Ακριβώς, ίσως η εστίασή μου στην υπηρεσία του με τη RAF επισκίασε αυτή τη θεμελιώδη επιχειρησιακή απαίτηση. Πάντως το ότι είναι το μόνο μαχητικό που μετέπεσε από κρούση σε αναχαίτιση και αεροπορική υπεροχή (ενώ το αντίθετο είναι το σύνηθες) δείχνει τη στόφα του. Η αλήθεια είναι ότι οι Εγγλέζοι έκαναν πολύ καλή δουλειά με το INS, το ΕΜΙ recce pod και το RWR της Μαρκόνι, αλλά ιδίως ο συνδυασμός των AN/AWG-11/12 (AN/APG-59) με τον Skyflash (έστω και με ΑΙΜ-7Ε-4 στην αρχή …) και με τα αποτελεσματικά AIM-9G/H του USN (αντί των συνήθων B/E/J της USAF που ελάμβαναν κατά κανόνα οι εξαγωγικοί χρήστες στην προ all-aspect εποχή) το κατέστησε το πιο ισχυρό μαχητικό του ΝΑΤΟ στην Κεντρική Ευρώπη μέχρι την έλευση του F-15 στο Bitburg το 1977. Αλλά και μέχρι το τέλος (1991), όταν οι τελευταίες μοίρες Φάντομ (19η και 92η) αποσύρθηκαν από τη Γερμανία, ήταν μαζί με τους αετούς το μόνο α/φ που διατηρούσε QRA νύχτα και με καιρό με αξιώσεις (τα F-16 είχαν μόνο ΑΙΜ-9Μ ακόμη, και τα F-4F της LW με το AN/APQ-120 υστερούσαν πολύ, καθώς – σε αντίθεση με το APG-59 το -120 δεν είχε δυνατότητα look-down/shoot-down. Φυσικά τα τελευταία, με ΑΙΜ-9 μόνο (αναβαθμισμένα -Β με τον ευαίσθητο ψυχόμενο ερευνητή της Bodenseewerk Gerätetechnik) δεν ήταν κατάλληλα για τη νύχτα, όπου το να ελιχθείς καταλλήλως για να βρεθείς στον ουραίο κώνο του εισβολέα σε χαμηλό ύψος είναι … πρόκληση …
Άραγε,το στιγμιότυπο είναι πρίν την είσοδο της Βρετανίας στην τότε ΕΟΚ;