Εν αναμονή της πιθανής απόσυρσης των ΗΠΑ από την Συνθήκη INF, ο Αμερικανικός Στρατός ήδη διερευνά τη δυνατότητα ανάπτυξης νέων βαλλιστικών πυραύλων.
Η Συνθήκη INF που υπογράφτηκε το 1987, δέσμευε την τότε ΕΣΣΔ και τις ΗΠΑ να μην αναπτύξουν βαλλιστικά βλήματα με ακτίνα 500 έως 5.500 χιλιομέτρων. Η “υποχρέωση” πέρασε στη Ρωσία μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία τα τελευταία χρόνια δέχεται κριτική πως ήδη έχει παραβιάσει την Συνθήκη.
Τριάντα χρόνια μετά, οι ΗΠΑ κατηγορούν τη Ρωσία ότι καταπατά τη Συνθήκη με την πιθανολογούμενη δοκιμή των πυραύλων 9M729 και RS-26 και απομακρύνονται από την INF.
Ο Ντ. Τραμπ δήλωσε πρόσφατα πως οι ΗΠΑ θα σταματήσουν να δεσμεύονται από την INF, γεγονός που θα σημάνει μια νέα κούρσα εξοπλισμών και σε δεύτερο χρόνο, την εγκατάσταση αμερικανικών βαλλιστικών πυραύλων μικρού και μέσου βεληνεκούς σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν σήμερα πυραυλικό οπλοστάσιο για βεληνεκή 500 έως 5.500 χιλιομέτρων. Ο ATACMS μετά βίας φτάνει στα 300 χλμ, ενώ οι υπό ανάπτυξη Deepstrike και PrSM (Precision Strike Missile), κατασκευάζονται με “οροφή” το βεληνεκές των 500 χλμ που προβλέπει η INF.
Σύμφωνα με το Defence One, o Αμερικανικός Στρατός ήδη βρίσκεται σε συνεννόηση με την εταιρία που αναπτύσσει τον PrSM, για να εξεταστεί η δυνατότητα επέκτασης της εμβέλειάς του, εφόσον οι ΗΠΑ αποχωρήσουν οριστικά από την INF.
Η χρήση νέων πυραύλων μικρού και μέσου βεληνεκούς από τις ΗΠΑ, ίσως σημάνει την απαίτηση αυτοί να αναπτυχθούν σε ευρωπαϊκά εδάφη.
Η συνθήκη μήπως δημιουργήθηκε απλά για να αφοπλιστεί ένα μεγάλο ποσοστό των πυρηνικών; Γιατι πέρα απο αυτό σε σενάριο MAD τι αλλάζει με τον αν οποιαδήποτε απο τις δυο χώρες έχει πυραύλους με συγκεκριμένη ακτίνα; Οι άλλοι που έχουν διπλάσια και τριπλάσια ακτίνα που επιτρέπονται δεν φτάνουν;