Εκπρόσωποι της Βασιλικής Αεροπορίας (RAF) προχώρησαν σε ενημέρωση δημοσιογράφων την Τετάρτη για την πορεία του προγράμματος Tempest και στάθηκαν ιδιαίτερα στην αύξηση του προσωπικού που εργάζεται σε αυτό.
Όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά το «National Defense», υπάρχουν σήμερα στο πρόγραμμα 1.000 εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης από τον ιδιωτικό τομέα και εμπλέκονται 130 εταιρείες, οι οποίες δουλεύουν πάνω σε 80 επιμέρους ζητήματα. Ο αριθμός των εργαζομένων, που δεν περιλαμβάνει εκείνους του δημόσιου τομέα, ήταν πέρυσι 200 και είναι στόχος να αυξηθεί σε 1.800 τον Σεπτέμβριο του 2020.
Και το όνομα αυτού: Tempest. Νέο project μαχητικού αεροσκάφους στην μετά Brexit Αγγλία
Βασικότερη πρόκληση είναι να σχεδιαστεί ένα μαχητικό αεροσκάφος που θα μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του αύριο, οι οποίες είναι ωστόσο τώρα… άγνωστες! Το Tempest προορίζεται να παραμείνει σε υπηρεσία μέχρι το 2070 ή το 2080 και να καταστεί πλήρως επιχειρησιακό το 2040. Επικεφαλής του εγχειρήματος είναι η BAE Systems. Σημαντικό ρόλο έχουν οι Rolls-Royce, Leonardo, MBDA και τελευταία σημαντική προσθήκη είναι αυτή της SAAB.
Η ενημέρωση έγινε στα πλαίσια της αμυντικής έκθεσης «DSEI 2019», που διοργανώνεται το χρονικό διάστημα 10-13 Σεπτεμβρίου στο Λονδίνο.
Πάντα αρχίζεις με το ερώτημα, πόσα ΑΦ θα αγοραστούν, ώστε επιμερίζοντας το κόστος ανάπτυξης να βρεθεί το κόστος κάθε ΑΦ, ώστε να κριθεί αν αξίζει τον κόπο να ασχολείσαι ή όχι. Με καμιά 300αρια ΑΦ που βλέπω να αγοράζονται μάλλον μιλάμε για ένα κόστος περί τα 300εκ το κάθε ένα, άρα την ώρα τους περνάνε οι εταιρείες, τρώγοντας τα χρήματα των φορολογούμενων.
Υπάρχει όμως και η περίπτωση με τα χρήματα των φορολογουμένων οι εταιρείες να πληρώνουν μερικές χιλιάδες ειδικευμένους μηχανικούς και επιστήμονες που επιστρέφουν ένα μεγάλο μέρος από αυτά στην τοπική οικονομία.
Παράλληλα αναπτύσσουν τεχνολογίες αιχμής που (εκτός από το αεροσκάφος) έχουν εφαρμογή σε πολλούς άλλους τομείς της τοπικής βιομηχανίας η οποία παράγει προϊόντα υψηλής τεχνολογίας που άλλοι φορολογούμενοι σε άλλες χώρες πληρώνουν πανάκριβα…
Νομίζω ότι αυτά είναι από τα σημαντικότερα οφέλη του να φτιάχνεις κάτι από το μηδέν και να είσαι ένας από τους λίγους που το κάνουν.
και πως να ξέρεις απο τώρα ποσα θα χρειαστεις οταν δεν εχεις ιδέα τι θα κανει το καθένα!
Σχετικά με την κοινοπραξία, φαντάζομαι πως ξεκινάς από το πλάνο αντικατάστασης των αεροσκαφών για τις χώρες που συμμετέχουν στην κοινοπραξία και κάνεις μια πρόβλεψη για τις μελλοντικές ανάγκες τρίτων χωρών στις οποίες οι χώρες της κοινοπραξίας έχουν την απαραίτητη διείσδυση ώστε να το προωθήσουν εμπορικά. Υπάρχει και η εκτίμηση για τις οικονομικές και γεωπολιτικές συνθήκες και πως αυτοί οι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την αγορά.
Προφανώς η συμμετοχή μιας χώρας στην κοινοπραξία, προυποθέτει πως το προιόν θα καλύψει τις επιχειρησιακές της ανάγκες, τις οποίες προσδιορίζει η αεροπορία της, με μεγαλύτερα οφέλη από ότι αν προχωρούσε μόνη της στην ανάπτυξη.
Με άλλα λόγια, η απάντηση στην ερώτησή σας, είναι πως το αεροσκάφος θα κάνει τουλάχιστον αυτά που θέλουν όλα τα μέλη και επιπλέον κάποια που χρειάζονται ορισμένα μέλη. Αν χρειαστεί κάτι επιπλέον, το πληρώνει ο εξαγωγικός πελάτης.
Αυτή η SAAB παντού χώνεται: με τη Boeing για το εκπαιδευτικό, με τους Άγγλους για ετούτο εδώ, κάτι νόστιμες φρεγατούλες από την άλλη…
Εργατικά και πολυάσχολα παιδιά. Καμιά δεκαριά εκατομμύρια κατοίκους έχει η χώρα τους. Έτσι τυχαία το αναφέρω, μη πάει κάπου ο νους σας.
οπως παντα οι προτεραιοτητες των κρατων ειναι διαφορετικες . Η μεγαλη βρετανια εχει επιλεξει το φ35 σαν το επομενο μαχητικο πολλαπλων ρολων με κυριο ρολο την κρουση και θα εξοπλιζει τα βρετανικα αεροπλανοφορα . οποτε ψαχνει για τον αντικαταστατη των typhoon δηλαδη ενα ευρωπαικο f22 , ενα αεροσκαφος πολλαπλων ρολων αλλα με εμφαση στον αεροπορικο αγωνα . Στα ιδια πλαισια και η Ιταλια ενω η Σουηδια μαλλον καταλαβε οτι το επομενο αεροσκαφος δεν μπορει να το κανει μονη της και επελεξε το τεμπεστ σαν την ιδανικοτερη λυση για τις αναγκες της . Γαλλια , Γερμανια και η Ισπανια , ψαχνουν για ενα μαχητικο πολλαπλων ρολων (διαδοχο του rafale). Η Γαλλια ειδε οτι το rafale της καλυψε ολες τις αναγκες της οποτε συνταγη που πετυχε δεν αλλαζει η Γερμανια ειδε οτι τελικα το typhoon δεν της καλυπτει τις αναγκες της και θα της καλυπτε καλυτερα το Rafale οποτε επελεξε να συνεργαστει με την Γαλλια και η Ισπανια θελει ενα αεροπλανο να κανει οτι το typhoon και το φ18 μαζι ( προβλημα θα εχει με το αεροπλανοφορο της αφου το μονο διαθεσιμο αεροσκαφος vstol ειναι το f35b οποτε βλεπω να αγοραζει εστω και 30 f35b)
Για την Ελληνικη εκδοχη , αν αγοραστουν τα f35 τοτε πιθανων το tempest να ταιριαζει αλλα αν δεν επιλεγει τοτε καλο ειναι να μπουμε στο fcas απο την αρχη .
Απολύτως ορθά όλα και λογικά. Μια παρατήρηση μόνο. Για τη Σουηδία μάλλον μέτρησε περισσότερο η προηγούμενη συνεργασία της με την ΒΑΕ επάνω στο Grippen, οπότε οι βάσεις υπήρχαν.
Παράλληλα μην ξεχνάμε πως Βρετανοί και Σουηδοί αποτελούν τμήμα του ίδιου αμυντικού δικτύου απέναντι στην Ρωσία, οι μεν στον Β. Ατλαντικό, οι δε στη Βαλτική, άρα και η πολιτική συνεργασία είναι αυτονόητη. Νομίζω πως οι επιχειρησιακές ανάγκες εδώ ήρθαν δεύτερες-τρίτες.
Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά νομίζω πως η συνεργασία με την BAE αφορούσε αποκλειστικά την προώθηση του μαχητικού, μετά τον σχεδιασμό του και τη πτήση του πρωτότυπου, ως ‘μικρό αδερφάκι’ του Eurofighter… μάλιστα είχε ειπωθεί η ιδέα το Gripen να αποκτήσει τον EJ200, κάτι που μάλλον δεν περπάτησε για πολύ.
Η συνεργασία Σουηδίας και ΗΒ ήταν πολυεπίπεδη και αυτό αφορά και το Gripen, το οποίο είναι σήμερα το μαχητικό που γνωρίζουμε, ακριβώς λόγω της συμμετοχής της ΒΑΕ στο πρόγραμμα ανάπτυξής του από το 1995, έως το 2004.
Αν ανατρέξετε στην εξέλιξη του προγράμματος θα δείτε πως τα τεχνικά προβλήματα που αντιμετώπιζε, το είχαν φέρει πολύ κοντά στον τερματισμό του. Η σύσταση της Saab-BAe Gripen AB το 2004, είχε σαν σκοπό, όχι μόνο την εμπορική προώθηση, αλλά και την υποστήριξη και κυρίως την τεχνολογική του εξέλιξη του μαχητικού, με πρώτο και βασικό βήμα την προσαρμογή του στα ΝΑΤΟικά πρότυπα, που επετεύχθη με τις εκδόσεις C/D, οι οποίες και αποτέλεσαν την βάση των σημερινών E/F. Δεν είναι τυχαίο πως προγράμματα όπως ο Meteor έτρεξαν τόσο γρήγορα στα Gripen. Δείτε τι έγραφε το 2000 η SAAB σχετικά με τον ρόλο της ΒΑΕ (http://www.defense-aerospace.com/articles-view/release/3/2666/gripen-update-report-%28july-24%29.html).
Τώρα μπορεί μεν οι δικαστικές αποφάσεις για χρηματισμό στον Νοτιοαφρικανικό διαγωνισμό (καμία έκπληξη εδώ αν θέλεις να κάνεις δουλειές με την Ν. Αφρική, ρωτήστε και την Agusta-Westland), να οδήγησαν στην πώληση του μεγαλύτερου τμήματος της βρετανικής συμμετοχής, πίσω στην SAAB. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι Βρετανοί έπαψαν να ενδιαφέρονται για το πρόγραμμα. Απεναντίας, διεύρυναν την συνεργασία των δυο χωρών με αποκορύφωμα το MOU του Ιουλίου (https://www.baesystems.com/en-fi/article/uk-and-sweden-partner-on-future-combat-air), που αναφέρει εκτός των άλλων πως το μελλοντικό μαχητικό, θα χρησιμοποιεί τεχνολογίες που αναπτύχθηκαν και θα αναπτυχθούν για τα Typhoon/Gripen.
Παραδείγματα τέτοιων τεχνολογιών είναι το COBRA HMDS, το ραντάρ του Gripen, από το PS-05/A της Ericsson/GEC-Marconi (που συγχωνεύθηκε με την ΒΑΕ), που βασίστηκε ουσιαστικά στο βρετανικό Blue Vixen, μέχρι και το μελλοντικό Raven ES-05, της (αγγλο-ιταλικής μέχρι το 2007) Selex.
Η Ιταλία και η Βρετανία συνεργάστηκαν (Selex) και συνεργάζονται επομένως μέσω των Leonardo/BAE στα πλαίσια της MBDA. Η δε Βρετανία συνεργάζεται εδώ και 24 χρόνια με την Σουηδία σε τεχνολογικό επίπεδο. Η συμμετοχή όλων αυτών στο Tempest δεν νομίζω πως προκαλεί καμία έκπληξη. Θα τολμούσα να πω μάλιστα, πως και μια μελλοντική συμμετοχή της νοτιοαφρικανικής Denel δεν θα αποτελούσε έκπληξη, αλλά εκεί βέβαια τα οικονομικά προβλήματα είναι τέτοια που κανείς δεν μπορεί να κάνει ασφαλείς προβλέψεις.
Ευχαριστώ για την πληρέστατη απάντηση!