Το υπουργείο άμυνας της Ρωσίας ανακοίνωσε στις 2 Ιανουαρίου 2019 ότι η Ρωσική Αεροπορία θα αποκτήσει τουλάχιστον 100 αεροσκάφη εντός του έτους.
Με αυτά τα αεροσκάφη το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του ρωσικού αεροπορικού οπλοστασίου θα έχει υλοποιηθεί σε ποσοστό 65%, μεταδίδει το «Air et Cosmos». Ο εκσυγχρονισμός ξεκίνησε το 2008 και έχει αποφέρει την παραλαβή 474 καινούριων και εκσυγχρονισμένων αεροσκαφών. Για το 2018, το πρόγραμμα συμπεριλάμβανε την απόκτηση 8 εκσυγχρονισμένων μαχητικών Su-27SM3, 14 μαχητικών Su-30SM, 14 αεροσκαφών κρούσης Su-34, 10 μαχητικών Su-35S και 10 εκπαιδευτικών Yak-130. Στο πρόγραμμα παραδόσεων του 2019 συμπεριλαμβάνονται πιθανώς οι παραδόσεις των πρώτων μαχητικών MiG-35 και εκσυγχρονισμένων βομβαρδιστικών Tu-95.
Αξιζει για μια οικονομία σαν τη Ρωσική να αναπτύσσει/εξελίσσει και το Su 35 και το Mig-35? Και το Su57?
Καταλαβαινω πως σαν αεροπλανα ειναι διαφορετικά σε θεμα μεγεθους και ικανοτήτων (το Su 35 ειναι ακριβως στο ρολο του F15 ενω το Mig 35 ενα οικονομικό αεροπλάνο πρώτης γραμμής) ομως τα χρηματα και οι ποροι γενικότερα που δινουν στην ανάπτυξη όλων αυτών ίσως να μην αξιζουν. Θα μπορουσαν να εχουν μονο το Su 35 η ενα μεγαλύτερο Mig 35 (αν θελουν να ειναι ολοι βολεμένοι) και μετα να δίνανε ολα τα λεφτα τους στο να τα εχουν σε μεγάλο αριθμό και στο Su-57…
Τα MiG-29 έχουν αποσυρθεί, μια σμηναρχία MiG-29SMT μόνο υπάρχει στο Κουρσκ, και είναι αυτά που αρνήθηκε να παραλάβει η Αλγερία. Το MiG-35 αγοράζεται σε δειγματοληπτική ποσότητα για να ενισχύσει τις εξαγωγές, ο στάνταρντ τύπος της VVS είναι η οικογένεια Flanker. Όχι καλή ιδέα από άποψη λειτουργικών εξόδων, αλλά και η οικογένεια MiG-29/35 δικινητήρια είναι …
Τα SM3 δεν είναι εκσυγχρονισμοί υπαρχόντων αεροσκαφών;
Αν ναι μάλλον δεν τα απέκτησε ακριβώς το 2018, έτσι δεν είναι;
Τα SM3 είναι ένας γρίφος γενικότερα…. Αρχικά είπαν ότι είναι νέας κατασκευής SU-27 ώστε να λειτουργήσουν ως «γέφυρα» μέχρι την έλευση νέας τεχνολογίας αεροσκαφών. Μετά είπαν ότι είναι εκσυγχρονισμένα SU-27SM και στο τέλος ότι επρόκειτο για SU-27 που δεν είχαν αφήσει την γραμμή συναρμολόγησης μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, οπότε ολοκληρώθηκαν κατευθείαν στο πρότυπο SM3. Κανείς δεν ξέρει σίγουρα, αν και νομίζω ότι ισχύουν και οι τρεις εκδοχές……με τους Ρώσους ποτέ δεν ξέρεις σίγουρα…
Τα πρώτα 12 προήλθαν από την ολοκλήρωση ημιτελών ατράκτων αεροσκαφών που προορίζονταν για εξαγωγικούς χρήστες, αλλά η παραλαβή τους ακυρώθηκε. Συνεπώς ουσιαστικά αποτελούν νέες κατασκευές. Ακολουθούν άλλες 36 μονάδες προερχόμενες από τον εκσυγχρονισμό υφιστάμενων Su-27S/P (και όχι Su-27SM, τα οποία αποτελούν άλλο εκσυγχρονισμένο έκδοχο).
Με λίγα λεφτά η Ρωσία έχει κάνει πολύ μεγάλους εκσυγχρονισμούς σε όλα τα οπλικά συστήματα. Αυτό σημαίνει σωστή αξιοποίηση των πόρων. Μπορεί πολλές φορές να την κοροϊδεύετε που δεν έχει στελθ αεροσκάφη και αντιτορπιλικά αλλά έχει φτάσει πλέον και ξεπεράσει τους Ευρωπαίους σε ισχύ πυρός. Επίσης ακόμη και σε σχέση με τους Αμερικάνους είναι αρκετά δυνατή. Πολλά προγράμματα των Αμερικάνων όπως οι φτηνές φρεγάτες και τα καινούργια καταδρομικά απέτυχαν και ακυρώθηκαν και από τα στελθ αεροσκάφη το F22 κινδυνεύει να ξεπεραστεί τεχνολογικά και είναι δύσκολος έως αδύνατος ο εκσυγχρονισμός τους λόγω μεγάλου κόστους και μικρών αριθμό αεροσκαφών ενώ και το f35 προς το παρόν πάσχει από πολλές παιδικές ασθένειες όπως χαμηλή διαθεσιμότητα που μπορεί να μην επιλυθούν ποτέ.
Ακριβώς το αντίθετο περιγράφω παραπάνω. Κακη διαχείριση των πόρων
Ναι συγχαρητήρια στη Ρωσία γιατι εχει μια ικανη πολεμική μηχανή όμως μην συγκρίνεις τις πολεμικες δυνατοτητες μια χωρας με απολυταρχικό καθεστώς με μια Ευρωπαϊκή (δεν κανω κριτική, απλα προφανως μια απολυταρχία δινει εμφαση στο Στρατό ενω μια δημοκρατία δινει εμφαση στη κοινωνία)
Η Ρωσία αν ειχε κανει καλυτερη διαχείριση πόρων και δεν τους σπαταλουσε σε τόσα διαφορετικά μοντελα και αναβαθμίσεις, θα μπορουσε να αγορασει περισσοτερα αεροπλάνα, να φερει το Su-57 νωριτερα αλλα το πιο σημαντικό, να ειχε περισσοτερες εξαγωγικες επιτυχίες (γιατι το καθε μοντέλο πχ θα μπορουσε να ειναι πιο οικονομικο/εξελιγμενο)
Οτι έχασε το συμβολαιο της Ινδίας απο τα γαλλικα Rafale ειναι τεραστιο λαθος σε πολλαπλά επίπεδα
Η Ρωσία μάλλον θα έπρεπε να έχει επικεντρωθεί σε κάτι αντίστοιχο του F-35 ή έστω του J-31, δηλαδή σε ένα εξαγώγιμο οικονομικό μαχητικό με χαρακτηριστικά στελθ, ενώ παράλληλα να βελτίωνε την άμυνα της με εκσυγχρονισμούς MiG-31, Su-27 και Su-25, και με παραλαβές Su-34 και Yak-130, αποσύροντας ταυτόχρονα τα παλιά της. Όπως τα έχει κάνει μπορεί βραχυπρόθεσμα να διασώζει θέσεις εργασίας, όμως στρατηγικά μάλλον αυτοκτονεί.
Είναι πραγματικά να απορεί κανείς πως η Ρωσία, που πριν λίγα χρόνια δεν είχε λεφτά να βγάλουν ώρες οι πιλότοι της και να συντηρήσει τα ιπτάμενά της μέσα (χώρια τα προβλήματα των κατασκευαστών, ελλείψεις τεχνογνωσίας, εξειδικευμένου προσωπικού κλπ), έφτασε σήμερα να έχει θέσει μαζικές παραγγελίες για οπλικά συστήματα αν όχι αιχμής τότε έστω πολύ ικανοποιητικού επιπέδου. Δε γνωρίζω αν έχει υπάρξει τυχόν μεταφορά σοσιαλιστικών μαγικών και σοβιετικών παθογενειών στο ρωσικό καπιταλισμό (περίεργες επιδοτήσεις, εξαναγκασμός παραγωγής χωρίς πλήρη κάλυψη του κόστους, ασυνήθιστα ευνοϊκοί όροι αποπληρωμής, κλπ κλπ) αλλά δε μπορώ παρά να βρίσκω το φαινόμενο πολύ μα πολύ περίεργο, ειδικά όταν απέναντι οι ΗΠΑ μοιάζουν να κινούνται ασθμαίνοντας ως προς κρίσιμους εκσυγχρονισμούς των μέσων τους. Η ίδια απορία γεννάται και για τα εξοπλιστικά της Κίνας, είπαμε καλό το command το economy αλλά μιλάμε για κατασκευαστικά surges επιπέδου πολεμικής κινητοποίησης, και σα να μη φτάνει αυτό είναι και μέσα σ’όλα τα νέα trends, όχι railguns, όχι στελθ μαχητικά, όχι πύραυλοι πλεύσης/αντιπλοϊκοί (και μάλιστα μιλάμε για απόθεμα αντίστοιχο της ΕΣΣΔ, 800 βλήματα για την κάθε δουλειά έχουν), όχι νέα «αντιτορπιλικά», τα αεροπλανοφόρα το ένα μετά το άλλο, είναι να τρελαίνεσαι. Τι συμβαίνει τέλος πάντων…
Χωρίς να είμαι ειδικός, θα αποτολμήσω την εξής ερμηνεία:
Η Κίνα, μετά από δεκαετίες καλπάζουσας ανάπτυξης και χαμηλών στρατιωτικών δαπανών, ανοίγει πλέον το πορτοφόλι. Βαρύ πορτοφόλι. Στοχευμένα: Έλεγχος της Νότιας Κινεζικής Θάλασσας. Παράδοση της Ταϊβάν άνευ μάχης και area denial για κάθε ξένο ναυτικό. Κινεζική λίμνη. Ναυπηγήσεις, βλήματα κλπ. Αντίθετα, η ανανέωση του στόλου της αεροπορίας της είναι σε δεύτερη μοίρα: Τα J-10, αντίστοιχο του F-16, δεν έχουν αντικαταστήσει μαζικά τα παλαιά J-7 & J-8 (αεροπλάνα που αντιστοιχούν τεχνολογικώς σε F-104A και Su-15, σε υπηρεσία προ 60 και 50 ετών αντίστοιχα σε ΗΠΑ και ΕΣΣΔ). Στο στρατό ξηράς παρουσιάζει πολλά, αλλά τι παράγεται και σε τι ποσότητες είναι άγνωστο.
Η Ρωσία κάνει μια φιλότιμη προσπάθεια σε αεροπορία (μετά από αρκετά χρόνια αδράνειας, και με τους μη σύγχρονους τύπους σε απόσυρση όμως), υ/β και βαλλιστικούς πυραύλους, αλλά έχει διαλύσει ουσιαστικά το ναυτικό επιφανείας, κατάσταση μη αναστρέψιμη.
Και οι δύο χώρες δεν διαθέτουν αρκετούς πόρους για ταχύρρυθμη εξέλιξη των νέων πειραματικών τύπων τακτικής αεροπορίας (Su-57, J-20, J-31).
Τα λεφτά δεν φτάνουν για όλα.
Στις ΗΠΑ, το F-35 και οι συνεχείς πόλεμοι από το 1990 και μετά έχουν γονατίσει τον προϋπολογισμό. Όσα classic Hornets υπάρχουν ακόμη έχουν χρειαστεί αντικατάσταση «βαρελιού» κεντρικής ατράκτου, είναι δηλαδή ουσιαστικά νέα πλαίσια. Ακόμη και τα νεότερα τακτικά μαχητικά της χώρας, τα Σούπερ Χόρνετ, γερνάνε επικίνδυνα, τα πρώτα γίνονται 20 ετών. 10 αεροπλανοφόρα απαιτούν 480 Σούπερ Χόρνετ, και τουλάχιστον άλλα 80 για εκπαίδευση. Χωρίς τα Growler εννοείται. Στην USAF η κατάσταση είναι τραγική, KC-135R 62 ετών, F-15C 30-38 ετών, F-16C 26-33 ετών. Τα κονδύλια αντιβαλλιστικής άμυνας για THAAD, AEGIS, AEGIS ashore, SM-3, SM-6, Patriot PAC-3 είναι δυσβάστακτα (ένας φτηνός τρόπος των εχθρών των ΗΠΑ για να τις γονατίσουν οικονομικά). Και ας φανταστούμε τι χρειάζεται ετησίως η ανακατασκευή των εκατοντάδων Μπλακ Χωκ, Απάτσι & Σινούκ που επιστρέφουν από τις ερήμους με τα πτερύγια των στροφείων φαγωμένα σαν σόλες παπουτσιών εικοσαετίας, και τους κινητήρες γεμάτους άμμο. Οι βαλλιστικοί πύραυλοι είναι άνω των 50 ετών. Το πυροβολικό είναι με Μ109Α6 με 30 χλμ βεληνεκές και αν … Δεν έχουν διαλυθεί αυτά τα αλουμινένια οχήματα από την ανάκρουση των πυροβόλων;
Παρά ταύτα, νομίζω ότι και οι τρεις χώρες κινούνται ορθολογικά, σε γενικές γραμμές, και κάνουν προμήθειες προσαρμοσμένες στις ανάγκες και στο ρόλο που διεκδικούν διεθνώς.
Αυτή είναι πιστεύω η πρώτη εξήγηση που μπορεί να σκεφτεί κανείς που να έχει κάποια λογική. Νομίζω όμως πως από την άλλη δεν εξηγεί που βρέθηκε ξαφνικά όλη αυτή η τεχνογνωσία. Δεν υποτιμώ τη μέθοδο της αντιγραφής ή τις τακτικές κι εντατικές κυβερνοεπιθέσεις, αλλά όπως και να το δει κανείς η μετάβαση από ναυτικό της πυραυλακάτου με εισαγόμενες μεγάλες μονάδες επιφανείας σε ναυτικό των ραντάρ AESA, VLS, πυραύλων πλεύσης, αεροπλανοφόρων (προσεχώς EMALS παρακαλώ) και λοιπών καλουδιών, όλα εγχώρια, ήταν οπωσδήποτε απότομη. Για τη δε Αεροπορία, απόλυτα θεμιτή η κριτική περί των α/φών που αδιαμφισβήτητα δεν παίζουν παρά ρόλο cannon fodder, αλλά ταυτόχρονα σκέφτομαι και τα αριθμητικά υπολογίσιμα J-11, J-16, Su-30MKK, τα πλέον επικίνδυνα H-6, και φυσικά τα J-20. Ο κορμός των μουσειακών τους μαχητικών είναι μεν μελανό σημείο, αλλά δε μπορώ να πω ότι στον αεροπορικό τομέα δεν έχει υπάρξει φροντίδα.
Για τις δε ΗΠΑ, συμφωνώ απόλυτα με τις παρατηρήσεις, αγωνιώ όμως να δω πως θα καταφέρουν να βγουν από το τέλμα στο οποίο βρίσκονται, καθώς φαίνεται να παρουσιάζουν αυξημένες δυσκολίες σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Ο καιρός θα δείξει…
Πρόκειται όντως για άλμα. Πιθανές εξηγήσεις (που ΔΕΝ το μετριάζουν):
1. Είχαν την πολυτέλεια να ξεκινήσουν από μια κόλλα χαρτί και να απορροφήσουν τα πλέον πρόσφατα trends.
2. Για πολλά πράγματα, δεν χρειάστηκε να γίνει βασική έρευνα. Έτοιμη ήταν και δημοσιευμένη. Στους παλαιούς δύο μεγάλους πήρε δεκαετίες. Για την εφαρμοσμένη αλλάζει (κράματα, χυτεύσεις, τορνεύσεις, συγκολλήσεις, βιομηχανική παραγωγή).
3. Στις ΗΠΑ, το τέλος του ΨΠ, η ανάγκη για να εμφανισθεί ένα «μέρισμα της ειρήνης» αλλά και οι διαρκείς πόλεμοι από το 1990 και μετά ανέστειλαν τις καινοτομίες (εν μέρει ευτυχώς, δεν είναι π.χ. κατανοητό τι επιβιωσιμότητα θα είχε το RAH-66 Commanche που να δικαιολογεί τα αστρονομικά κόστη …), απορροφώντας τεράστια κονδύλια σε λειτουργικές δαπάνες, πυρομαχικά και συντηρήσεις. Οπότε η τεχνολογική υστέρηση μειώθηκε δραματικά όχι μόνο λόγω επιτάχυνσης του ενός μέρους, αλλά και επιβράδυνσης του άλλου.
Με τις ΗΠΑ, το διαχρονικό πρόβλημα είναι ότι δίνουν υπερβολική έμφαση στις πλατφόρμες και όχι στα όπλα (σε αεροπορία και ναυτικό ιδίως). Πύραυλοι (πλεύσεως ή βαλλιστικοί) ικανοί να υπερκεράσουν σοβαρή άμυνα και σε αριθμούς ικανούς να σαρώσουν (με συμβατικές κεφαλές) καίριες υποδομές: Άγνωστη έννοια.
Ο γνωστός διάλογος στο Takhli της Ταϊλάνδης το 1972 επί Βιετνάμ (F-4D/Pave Knife/Paveway pilot to F-111A/A-7D pilot: «Do yoy have smart weapons?» απάντηση (σε λίαν αλαζονικό τόνο): «No, we have smart airplanes!») ακόμη δίνει τον τόνο στις ΗΠΑ. Smart airplanes vs. smart weapons 1-0, διαχρονικά. Τα JDAM ήταν βέβαια επανάσταση, αλλά απαιτούν είσοδο του φορέα στο kill zone όλων σχεδόν των SAM του κόσμου …
Επίσης, μερικές καλοπροαίρετες δυτικές δημοκρατίες (πρώτη η Γερμανία με τον περίφημο οργανισμό ακαδημαϊκών ανταλλαγών DAAD, ένα πραγματικό διαμάντι, που έχει στηρίξει πολλές χιλιάδες κορυφαίους Έλληνες επιστήμονες, μεταξύ άλλων …) δίνουν αφειδώς υποτροφίες σε Κινέζους με την πεποίθηση ότι α) παρέχουν έτσι αναπτυξιακή βοήθεια σε αναπτυσσόμενες χώρες, εδραιώνοντας τη θέση της Γερμανίας ως πυξίδας ηθικής στη διεθνή κοινωνία και διασκεδάζοντας εντυπώσεις του μακρινού σκοτεινού παρελθόντος, β) κάποιοι από αυτούς θα μείνουν στη χώρα σπουδών και θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη της επιστήμης, και γ) ότι οι υπότροφοι θα είναι μέσο ευμενούς επιρροής και γέφυρα φιλίας και σχέσεων (οικονομικών και επιστημονικών, επ’ αμοιβαία ωφελεία) μετά την επάνοδο στην πατρίδα τους. Το ότι τίποτε από αυτά τα τρία δεν ισχύει στην περίπτωση της Κίνας δεν νομίζω ότι χρειάζεται ιδιαίτερη επιχειρηματολογία. Θυμάμαι, από τα χρόνια της διδακτορίας μου στη Γερμανία, ότι Κινέζος συνάδελφος υποψήφιος διδάκτορας νομικής ήταν … συνταγματάρχης του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (οι δικαστές στην Κίνα είναι, ως γνωστόν, στρατιωτικοί, και ανεβαίνουν στην έδρα ένστολοι … τι εχέγγυα λειτουργικής και προσωπικής ανεξαρτησίας και αμεροληψίας μπορεί να έχει ένας δημόσιος λειτουργός που υπόκειται σε ιεραρχία το αφήνω στην κρίση του καθενός … η Κίνα δεν είναι μια φυσιολογική χώρα μέλος της διεθνούς κοινωνίας, ούτε μπορεί ένας ξένος να βρει το δίκιο του …), που εκπονούσε διατριβή περί το ζήτημα του πολιτικού ελέγχου των ενόπλων δυνάμεων στη Γερμανία (!) … Βεβαίως, υποτροφίες για κλάδους όπως το δίκαιο είναι ανώδυνες (παρεμπιπτόντως, Κίνα, Ταϊβάν, Ιαπωνία, Ν. Κορέα ακολουθούν τον γερμανικό δικαιϊκό κύκλο στο ιδιωτικό δίκαιο, όπως και Αυστρία, Ελβετία, Ελλάδα, Τουρκία), και κατατείνουν στη διευκόλυνση του εμπορίου και των συναλλαγών. Υποτροφίες για να μάθει κάποιος υψηλή τεχνογνωσία στρατιωτικών εφαρμογών και να την μεταφέρει πίσω στην Κίνα δεν μου φαίνεται έξυπνη ιδέα …
Καλησπέρα
«…οι δικαστές στην Κίνα είναι, ως γνωστόν, στρατιωτικοί, και ανεβαίνουν στην έδρα ένστολοι…»
Νικόλαε, μια μικρή διόρθωση για αυτό. Έχω οικογένεια στη Κίνα – που υπέφερε μάλιστα από τις διώξεις της Πολιτιστικής Επανάστασης – και μάλιστα κάποια μέλη έχουν άδεια εισαγγελέα οπόταν ρώτησα και έμαθα 🙂
Αυτό που έγραψες ίσχυε εν μέρει ώς και τις αρχές του 21ου αιώνα. Λόγω της Πολιτιστικής Επανάστασης τα πανεπιστήμια στη χώρα παρέμειναν κλειστά μέχρι και το 1978, οπότε οι πρώτοι απόφοιτοι (βασικό πτυχίο) βγήκαν γύρω στο 1982-83. Μέχρι να καλυφθούν οι ανάγκες επάνδρωσης των υπηρεσιών αρκετοί στρατιωτικοί είτε πήραν μετάθεση είτε ως μορφή «αποστρατείας μετά εργοδότησεως» βρέθηκαν να κάνουν τους δικαστές / εισαγγελείς / κατήγορους κτλ.
Στη πορεία όμως με την επαναλειτουργία των πανεπιστημίων άρχισαν να βγαίνουν όλο και πιο καταρτισμένοι και σιγά σιγά συνταξιοδοτήθηκαν όλοι οι στρατιωτικοί από αυτές τις θέσεις.
Οι συγγενείς μου είπαν επίσης ότι όταν σπούδαζαν τη νομική σε κορυφαίο πανεπιστήμιο στο Πεκίνο (μεταπτυχιακό 3 έτη παρακαλώ) και καθηγητή που έλαβε μέρος στις διαδηλώσεις στην Τιεν-Αν-Μεν είχανε, και συζητάγανε τα γεγονότα και επίσης διδάσκονταν οτι ναί μεν ο Μάο είναι ευεργέτης τις Κίνας αλλά η Πολιτιστική Επανάσταση ήταν το χειρότερο του λάθος και πραγματική καταστροφή που δεν πρέπει να επαναληφθεί.
Βασικά λένε «Ο Μάο έκανε 90% καλό και 10% κακό στη χώρα», ‘οπου κακό τα τελευταία χρόνια της ζωής του με την Πολιτιστική Επανάσταση.
Διότι καλή η προπαγάνδα αλλά κατανούνε ότι άμα θες να πας μπροστά πρέπει να αναγνωρίζεις τα λάθη σου.
Υπ’ όψην ότι ακόμη και σήμερα μια από τις περιβολές τις αστυνομίας μοιάζει με στρατιωτική, όταν έμενα εκεί πέρα τους μπέρδευα από μακριά.
Αγαπητέ φίλε,
Όπως πάντα εξαιρετικά ουσιώδεις και πολύτιμες οι πληροφορίες σου, ευχαριστώ πάρα πολύ!
Για την Ρωσία αρχικά θα πρεπει να πουμε ότι αποτελεί 3ή χώρα σε παραγωγή πετρελαίου, 1η στο φυσικό αέριο προς εκμετάλλευση που απο μόνα τους αρκούν να διαικολογησουν τις οικονομικές δυνατότητες. Επισης, για αρκετα χρονια τα χρηματα πήγαιναν για την αποπληρωμή χρεών με αποτελεσμα να εχει ενα απο τα μικρότερα χρέη σε σχεση με το ΑΕΠ που θα το ζήλευαν σαφώς πιο πλούσιες χώρες. Ακομα εκμεταλλεύτηκε καλα οτι για πολλα χρονια πουλούσε σε υψηλές τιμες πετρέλαιο κακ αρκετα χρημα5α απο αυτα τα κέρδη δόθηκαν στην ανάπτυξη όπλων και φυσικα σημαντικο ειναι το κοστος τους που ειναι αρκετα μικρότερο σε σχεση με οπλικά συστήματά δυτικά αντίστοιχα. Επιπλεον, εκανε πολλες εξαγωγές κα συμπαραγωγές για την ανάπτυξη όπλων και εξακολουθεί να κανει. Απλα τα προβλήματα λογω κυρώσεων καθυστέρησε καποιες παραλαβές οπως και μείωσε των αριθμό των όπλων που θα αγόραζε…..θα δουμε στο μελλον ποσο αντέξει στην κούρσα των εξοπλισμών.
Για την Κίνα μη ξεχνάμε οτι εινα η 2η μεγαλυτερη οικονομία του κόσμου σχ3δον 25% του παγκόσμιου ΑΕΠ ….οποτε 3χει αρκετα πλεον χρηματα να χρηματοδοτεί πολλα πραγματα κα με την τεχνογνωσία που απέκτησε μπορει να δημιουργει κορυφαια προϊόντα τεχνολογίας (οπως και όπλα). Αν τελικα θα καταφέρει να κερδίσει την κούρσα των εξοπλισμών και γενικα την παγκόσμια οικονομία ειναι κατι που το μελλον θα μας δείξει, γιατι για την ωρα η ΗΠΑ ειναι η 1η οικονομία του κόσμου και διαθέτει τα περισσοτερα κονδύλια για έρευνα παγκοσμίως οπως και για εξοπλισμούς.
Aν κατα μέσω όρο η Ρωσική αεροπορία παραλαμβάνει 50 αεροπλάνα ανα έτος την τελευταία δεκαετία ειναι εντελώς απίθανο να διπλασιάσει αυτόν τον αριθμό στα 100 εκτός κι άν άνοιξε ξαφνικά άλλες 3-4 βιομηχανίες παραγωγής.