Με διάστημα λίγων ημερών, παρουσιάστηκαν (ή «αφέθηκαν» να διερρεύσουν) δυο νέα αεροχήματα μάχης σε μορφή ιπτάμενης πτέρυγας, ένα από την Κίνα, κι ένα από την Ρωσία. Και για τα δυο αυτά συστήματα αναφερθήκαμε όταν είδαν το φως της δημοσιότητας:
Φαίνεται ότι είναι η νέα τάση της εποχής, αφού έστω και με τριάντα χρόνια καθυστέρηση (από εποχής Β-2), και άλλοι παίκτες στην διεθνή αεροναυπηγική σκηνή διαπιστώνουν ότι η μορφή ιπτάμενης πτέρυγας έχει πολλά πλεονεκτήματα όσον αφορά την απόκρυψη του αερομέσου από τα εχθρικά ραντάρ.
Παρόμοιες υλοποιήσεις έχουν παρουσιαστεί πρόσφατα και από άλλες χώρες, όπως το Ιράν και το Πακιστάν ενώ αντίστοιχη προσπάθεια έχουμε δει ακόμα και από ελληνικά χέρια, πρόσφατα στην ΔΕΘ.
Οι πληροφορίες που είναι διαθέσιμες για όλα αυτά είναι ελάχιστες και οπωσδήποτε μη επαληθεύσιμες, αφού οι κατασκευαστές δεν έχουν κανέναν λόγο προς το παρόν να διαφημίσουν το τεχνολογικό επίπεδο που έχουν πετύχει, αν το έχουν πετύχει.
Για το κινέζικο Tian Ying δεν υπάρχει κάποια πληροφορία προς το παρόν. H Κίνα πάντως δείχνει να ασχολείται πιο ενεργά με το θέμα, καθώς ήδη έχει παρουσιάσει καi άλλα σχέδια UCAV σε μορφή ιπτάμενης πτέρυγας, όπως το CH-805 της CASC που παρουσιάστηκε μαζί με το Tien Ying αλλά και το προγενέστερο 601-S Sharp Sword της AVIC.
Επίσης τα προγράμματα ανάπτυξης που έχει σε εξέλιξη δείχνουν να έχουν την απαραίτητη χρηματοδότηση εξού και οι ανάπτυξή τους δρομολογείται και δη πιο γρήγορα από ό,τι αντίστοιχα ρωσικά προγράμματα.
Όσον αφορά τώρα τα νέα αεροχήματα από Κίνα και Ρωσία, λίγα πράγματα είναι γνωστά. Δεν είναι εφικτό βέβαια να βγάλουμε συμπεράσματα για τις επιδόσεις των αερομέσων αυτών απλά και μόνο κοιτάζοντας τις φωτογραφίες.
Για την απόκρυψη του ίχνους στα εχθρικά ραντάρ πάντως εκτός από την γεωμετρία της πτέρυγας, απαιτούνται και άλλες προβλέψεις, όπως η επικάλυψη των επιφανειών με ειδικά υλικά απορρόφησης / μη αντανάκλασης της προσπίπτουσας ακτινοβολίας και βέβαια και οι εισαγωγές αέρα των κινητήρων, που πρέπει να είναι τύπου S-Duct, ώστε η ακτινοβολία του ραντάρ να μην πέφτει απευθείας πάνω στις λεπίδες του κινητήρα, που έχουν αναλογικά μεγάλη επιστροφή σε σχέση με τις υπόλοιπες επιφάνειες.
Όλα αυτά μπορούμε μόνο να τα υποθέσουμε για τα δυο αυτά σχέδια, ενώ ειδικά για τις εισαγωγές S-Duct γνωρίζουμε ότι οι Ρώσοι είναι μάλλον πίσω σ’ αυτόν τον τομέα, καθώς δεν έκαναν καμία προσπάθεια να κρύψουν τα πτερύγια των κινητήρων στο Su-57, όπου φαίνονται ακόμα και με γυμνό μάτι! Αν πραγματικά τους ενδιαφέρει η μείωση του ίχνους στο μέγιστο δυνατό βαθμό, θα πρέπει να έχουν ασχοληθεί περισσότερο με το νέο τους UCAV.
Η κατάσταση δείχνει να είναι ακόμα χειρότερη με την προγενέστερη προσπάθεια της Ρωσίας, με την μορφή του Skat (σαλάχι) της MiG όπου οι εισαγωγές αέρα είναι πολύ πρόχειρες κατασκευές χωρίς την παραμικρή πρόβλεψη για απόκρυψη των κινητήρων. Αντίθετα, η Κίνα φαίνεται ότι έχει κάνει περισσότερα βήματα σ’ αυτόν τον τομέα, αφού είναι γνωστό ότι έχει καταφέρει να ενσωματώσει τέτοιου είδους εισαγωγή σε ένα από τα κύρια μαχητικά της, την έκδοση -C του J-10.
Όσον αφορά δε το υπέρυθρο φάσμα, οι εικόνες δεν δίνουν και πολύ αισιόδοξες ενδείξεις. Γενικά, για τον περιορισμό της εκπεμπόμενης θερμοκρασίας, είθιστε τα ακροφύσια των κινητήρων να είναι κρυμμένα μέσα στην άτρακτο, ώστε τουλάχιστον ένα μέρος, το μεγαλύτερο, να μην είναι εύκολα ανιχνεύσιμο.
Όπως μπορούμε να δούμε στις φωτογραφίες όμως, και στο κινέζικο και στο ρωσικό UCAV, τα ακροφύσια των κινητήρων είναι εντελώς εκτεθειμένα και καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει για την απόκρυψή τους.
Για σύγκριση, στο Β-2Α της δεκαετίας του ’80 υπάρχουν ειδικές εισαγωγές που μοναδικός τους σκοπός είναι να διοχετεύουν παγωμένο αέρα στα ακροφύσια των κινητήρων προκειμένου να αναμειγνύεται με τα θερμά καυσαέρια προκειμένου να μειώνεται η εκπεμπόμενη θερμοκρασία στο περιβάλλον, που θα πρόδιδε το αεροσκάφος στους αντίστοιχους αισθητήρες.
Εδώ μάλλον δεν πρέπει να περιμένουμε κάτι τόσο… εξωτικό.
Όσον αφορά τις λοιπές επιδόσεις, αυτές δεν μπορούν να εκτιμηθούν. Η εμβέλεια του καθενός είναι άμεση συνάρτηση της κατανάλωσης καυσίμου του κινητήρα που έχει επιλεγεί για το καθένα με την μεταφερόμενη ποσότητα καυσίμου.
Οι κινέζικοι κινητήρες είναι γνωστό πως υπολείπονται τεχνολογικά από αντίστοιχους ρωσικούς, πόσο δε μάλλον και από δυτικούς, οπότε μπορούμε να θεωρήσουμε πως στην ίδια κατηγορία και προφίλ πτήσης θα έχουν μεγαλύτερη κατανάλωση, που θα μπορούσε να αντισταθμιστεί από μεγαλύτερες δεξαμενές καυσίμου.
Αυτό με την σειρά του θα συνεπαγόταν λιγότερο χώρο για τις εσωτερικές αποθήκες οπλισμού, άρα μικρότερο μεταφερόμενο ωφέλιμο οπλικό φορτίο, κατά συνέπεια, πιθανόν ανάγκη για περισσότερα UCAV για την εκτέλεση της ίδιας αποστολής. Αυτό πιθανότατα για την κινέζικη βιομηχανία κι οικονομία δεν είναι πρόβλημα.
Σε διαγράμματα που έχουν διαρρεύσει στο ρωσικό διαδίκτυο (άγνωστης αξιοπιστίας) φαίνεται ότι οι εσωτερικές αποθήκες του Okhotnik-Β είναι σχεδιασμένες για να δέχονται εκτενή γκάμα οπλισμού, από πύραυλους αντι-ραντάρ μέχρι πύραυλους πλεύσης κι απλές βόμβες.
Επιπλέον, όπως είναι φανερό από το μοντέλο του Tien Ying που παρουσιάστηκε πρόσφατα, οι φυσικές του διαστάσεις (στην ανωτέρω εικόνα σε σύγκριση με ανθρώπους γύρω του ως μέτρο σύγκρισης) δεν επιτρέπουν μεταφορά μεγάλου οπλικού φορτίου.
Ωστόσο υπεύθυνοι της εταιρείας άφησαν να εννοηθεί ότι μία από τις βασικές του αποστολές θα ήταν η καταστολή αεράμυνας την πρώτη ημέρα των επιχειρήσεων…