Ανθρωποτορπίλλες κατά του Tirpitz
Στο διάστημα μεταξύ 5-9 Μαρτίου, το Tirpitz συμμετέχει στην πρώτη αποστολή κατά των εχθρικών νηοπομπών, την Επιχείρηση Sportpalast, μαζί με τα αντιτορπιλλικά Z25, Friedrich Ihn, Paul Jacobi και Hermann Schoemann. Στόχος της αποστολής ήταν η καταδίωξη των συμμαχικών νηοπομπών PQ-12 και QP-8 στην περιοχή του Αρκτικού Ωκεανού. Λόγω των κακών καιρικών συνθηκών, τελικά τα γερμανικά πλοία έχασαν την επαφή με τα εχθρικά πλοία και το Tirpitz προωθήθηκε προς τις νήσους Λοφότεν, όπου και αγκυροβόλησε στο φιορδ Μπόγκεν κοντά στο Νάρβικ, παραμένοντας εκεί μέχρι και τις 9 Μαρτίου.
Βυθίσατε το Tirpitz: Η ανελέητη καταδίωξη του γερμανικού θωρηκτού, από αέρος (B’ Μέρος)
Εν τω μεταξύ οι Βρετανοί, έχοντας εμπεδώσει την χρησιμότητα των ιταλικών ανθρωποτορπιλλών, που τον Δεκέμβριο του 1941 πέτυχαν σοβαρά πλήγματα κατά του βρετανικού Στόλου Μεσογείου στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας, ανέπτυξαν την δική τους ανθρωποτορπίλλη βασιζόμενη στην αντίστοιχη ιταλική, γνωστή ως Μaile. Το νέο βρετανικό μυστικό όπλο που έφερε την ονομασία Charriot, υποσχόταν πολλά σε περίπτωση χρησιμοποιήσεως σε μια καλά οργανωμένη καταδρομική επίθεση κατά του γερμανικού θωρηκτού. Οι διαστάσεις της τορπίλλης ήταν παρόμοιες με των κοινών τορπιλλών, το διμελές πλήρωμα καθόταν επί της τορπίλλης και ήταν εφοδιασμένο με φιάλες οξυγόνου. Την κίνηση εξασφάλιζε ένας αθόρυβος ηλεκτροκινητήρας, ενώ η εκρηκτική ύλη που μπορούσε να μεταφέρει, ήταν 300 κιλά. Το συνολικό βάρος έφθανε τους δύο τόννους και μπορούσε να κινείται για έξι ώρες με ταχύτητα 4 χ.α.ώ. για μέγιστη απόσταση 24 χιλιομέτρων.
Ενώ το Tirpitz επιστρέφει στις 12 Μαρτίου στο Τρόντχαϊμ, η βρετανική κυβέρνηση έχει αποφασίσει μια καταδρομική επίθεση με τη χρήση ανθρωποτορπιλλών. Η ομάδα κρούσης μεταβαίνει στη Βόρεια Σκωτία, όπου εκπαιδεύεται στο χειρισμό τους και τις εικονικές προσβολές κατά πλοίων. Έχοντας αποφασισθεί ότι το εγχείρημα θα πραγματοποιήσουν 4 άνδρες με δύο υποβρύχιες τορπίλλες που μπορούν να μεταφέρουν συνολικά 600 κιλά εκρηκτικής ύλης, γνωρίζουν ότι η ποσότητα των εκρηκτικών είναι πολύ μικρή για να προκληθεί μεγάλο ρήγμα στο θηριώδες θωρηκτό. Σκοπός της αποστολής είναι οι εκρηκτικές ύλες να τοποθετηθούν σε καίρια σημεία, όπως το σύστημα διεύθυνσης του πλοίου ώστε να ακινητοποιηθεί για αρκετό καιρό, μιας και οι Γερμανοί δεν διέθεταν στην Νορβηγία τον κατάλληλο εξοπλισμό για να το επισκευάσουν. Παράλληλα συνεχίζονται και οι αεροπορικές επιθέσεις από τη RAF χωρίς όμως καμμία επιτυχία, με εξαίρεση μια αεροπορική αποστολή στα τέλη Απριλίου, κατά την οποία τα βομβαρδιστικά έρριψαν βόμβες βυθού και προκάλεσαν κάποιες μικρές ζημιές οι οποίες όμως επισκευάσθηκαν σύντομα.
Ενώ οι Βρετανοί καταδρομείς εκπαιδεύονται με γοργούς ρυθμούς στη Βόρεια Σκωτία, το Tirpitz μαζί με άλλα 16 πλοία συμμετέχει στην Επιχείρηση Rosselsprung που έχει ως στόχο τις συμμαχικές νηοπομπές PQ-17 και QP-13. Η γερμανική δύναμη χωρίσθηκε σε δύο στολίσκους μάχης. Επικεφαλής της αποστολής ήταν ο Ναύαρχος Schniewind ο οποίος επέβαινε του Tirpitz, το οποίο μαζί με τα Admiral Hipper, Friedrich Ihn, Hans Lody, Karl Galster, Theodor Riedel, Richard Beitzen, T7 και Τ15, αποτελούσαν τη δύναμη του πρώτου στολίσκου. Τον δεύτερο Στολίσκο αποτελούσαν το καταδρομικό Lutzon στο οποίο επέβαινε ο υποδιοικητής της αποστολής Ναύαρχος Kummetz και το καταδρομικό Admiral Scheer, μαζί με τα αντιτορπιλλικά Z24, Z27, Z28, Z29, Z30 καθώς και το πετρελαιοφόρο στόλου Dithmarsche. Σύμφωνα με το σχέδιο της αποστολής, οι γερμανικές δυνάμεις θα επιχειρούσαν κατά των εχθρικών νηοπομπών στις 5 Ιουλίου, αλλά τελικά η αποστολή ματαιώθηκε λόγω ισχυρού πλήγματος που δέχθηκαν οι γερμανικές δυνάμεις υποστήριξης. Κατά την διάρκεια της αποστολής, το Tirpitz δέχθηκε επίθεση από το ρωσικό υποβρύχιο Κ-21 χωρίς όμως κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Αμέσως μετά τη ματαίωση της αποστολής, το Tirpitz ανακλήθηκε και επέστρεψε την επομένη στο Μπόγκεν, όπου και παρέμεινε μέχρι το Οκτώβριο. Στις 23 Οκτωβρίου αναχώρησε με προορισμό το Τρόντχαϊμ για να πραγματοποιηθεί συντήρηση ρουτίνας.
Στο μεταξύ, από τις αρχές του φθινοπώρου, οι Βρετανοί κααδρομείς είχαν ολοκληρώσει την εκπαίδευσή τους στα Charriot. Σύμφωνα με το σχέδιο δράσης υπό την ονομασία «Title», οι δύο υποβρύχιες τορπίλλες και οι άνδρες κομμάντος θα μεταφερθούν με τη νορβηγική θαλαμηγό Arthur μέχρι την είσοδο του Τρόντχαϊμ. Εν συνεχεία οι κομμάντος θα διανύσουν με τις υποβρύχιες τορπίλλες τους μια απόσταση 12 χιλιομέτρων, έως ότου φθάσουν στον στόχο τους.
Πράγματι, στις 30 Οκτωβρίου, οι υποβρύχιες τορπίλλες τοποθετούνται στο κατάστρωμα της θαλαμηγού καμουφλαρισμένες και η θαλαμηγός ξεκινά για το Τρόντχαϊμ. Σε μικρή απόσταση από την είσοδο του φιόρδ, οι τορπίλλες τοποθετούνται σε μια ειδική βάση δίπλα στη θαλαμηγό κάτω από το επίπεδο του νερού ώστε να περάσουν από τον γερμανικό έλεγχο. Ενώ όλα πηγαίνουν βάσει του προγραμματισμένου σχεδίου, λόγω της μεγάλης θαλασσοταραχής, τα συρματόσχοινα που συγκρατούν τις τορπίλλες κόβονται, με αποτέλεσμα να χαθούν αυτές στην φουρτουνιασμένη θάλασσα. Για λόγους ασφαλείας, η θαλαμηγός βυθίζεται και το προσωπικό επιστρέφει στην Αγγλία διαμέσου της ελεύθερης Σουηδίας, τελειώνοντας έτσι άδοξα μια πολλά υποσχόμενη αποστολή.
Το Tirpitz, στις 24 Ιανουαρίου 1943, έχοντας ολοκληρώσει τους προκαθορισμένους τυπικούς ελέγχους, πλέει και πάλι αξιόμαχο πραγματοποιώντας μέχρι και τις 5 Μαρτίου μια σειρά δοκιμών σε κοντινά νερά.
Αν και το εγχείρημα με τις ανθρωποτορπίλλες απέτυχε παταγωδώς, το Βρετανικό Ναυτικό προσανατολίζεται σε μια νέα επιχείρηση κατά του Tirpitz…
Συνεχίζεται…
