Το περιοδικό μας ασχολείται με τις εξελίξεις στην αεροναυτική, αεροναυπηγική και αεροδιαστημική τεχνολογία. Ασχολείται με όλα τα κατασκευάσματα του ανθρώπου που πετούν, την επιστήμη και την τεχνολογία. Αλλά ασχολείται και με την Άμυνα, όντας το πρώτο αμυντικό περιοδικό στην Ελλάδα. Ο ιδρυτής μας αυτό ήθελε, και γιαυτό δημιούργησε ένα περιοδικό άμυνας με πολύ υψηλές προδιαγραφές, που ουδέποτε ξεπεράστηκαν από κανέναν. Ένα περιοδικό που όμως “ανδρώθηκε” μέσα σε μια “αντιμιλιταριστική” υστερία της δεκαετίας του ’80, όπου κάθε “αμυντικό” ήταν και “κακό”. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις καμπάνιες περί “ένα F-16 ίσον 10 νοσοκομεία”, ούτε τις καμπάνιες στα σχολεία, όπου τα παιδάκια έπρεπε να φέρουν τα πολεμοχαρή παιχνίδια προς καταστροφή (δεν θυμόμαστε περί ανταλλαγής).
Γενικά μια ολόκληρη γενιά ανδρώθηκε θεωρώντας πως οτιδήποτε έχει να κάνει με όπλα είναι λάθος. Έτσι όποιο εργαστήριο σε οποιοδήποτε Πολυτεχνείο ασχολήθηκε με την Άμυνα απλά “έχασε”, όπως έχασε και η Ισορροπία Δυνάμεων πάνω από το Αιγαίο, όταν η απάντηση στην αγορά 160 τουρκικών F-16 ήταν 40+40 ελληνικά μαχητικά. Αυτά όμως είναι “αρχαία” ιστορία, και κανείς πλέον δεν τα σκέφτεται ή τα θυμάται. Άλλωστε, όποιος ασχολήθηκε με την Άμυνα, πολιτικά πάντα, έχασε. Ο Α. Παπανδρέου κατηγορήθηκε από την τότε αντιπολίτευση για την αγορά των ΜΕΚΟ 200ΗΝ, ο Κ. Μητσοτάκης για την αγορά των 40 F-16C/D Block 50, και πάει λέγοντας. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις, όπως ο “πολύς” και προσφάτως αποφυλακισθείς Α. Τσοχατζόπουλος, που είδε την ανάγκη εκσυγχρονισμού των ΕΔ σαν ευκαιρία προσωπικού (υπερ)πλουτισμού.
Και φτάνουμε στο σήμερα. Τον καιρό των Μνημονίων, η αλήθεια είναι πως οι Ένοπλες Δυνάμεις ήταν η εύκολη περικοπή. Όταν πετσοκόφτηκαν μισθοί και συντάξεις, ελάχιστοι έκλαψαν όταν οι ΕΔ εγκαταλήφθηκαν στην τύχη τους. Το 2015, με την επερχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (τελικά ήταν ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) προ των πυλών, μια μεγάλη ανησυχία για το τι μέλλει γενέσθαι στις ΕΔ την είχαμε όλοι οι ασχολούμενοι με την Άμυνα αυτής της ταλαίπωρης χώρας. Οι γνωστές και μη εξαιρετέες δηλώσεις Μπαλάφα περί “ανάληψης ρίσκου”, σε ότι αφορά τις μεγάλες αμυντικές μειώσεις δεν έχουν ξεχαστεί.
Μετά το 2015 όλα άλλαξαν, μάλλον. Το ΥΠΕΘΑ το ανέλαβε ο Πάνος Καμμένος, μάλλον με τις δικές του ιδέες περί ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων. Μετά από μερικές “ιδέες” που αφορούσαν F-15 (!!!), πώλησης σύγχρονου εξοπλισμού για αγορά μεταχειρισμένου κοκ, επικράτησε η λογική. Επιτέλους υπεγράφη η συμφωνία για τον εκσυγχρονισμό των F-16, έγινε μια εξαιρετική διαπραγμάτευση για 70 OH-58D Kiowa Warrior, αγοράστηκαν επιπλέον CH-47D Chinnok, συμφωνήθηκαν FOS για κύρια οπλικά συστήματα, γίνεται ο -δύσκολος- εκσυγχρονισμός των Ρ-3Β, ενώ κάποια στιγμή θα ξεκινήσει και ο εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ200ΗΝ, μαζί την αγορά για τορπίλες για το Ναυτικό. Φυσικά η ελληνική πλευρά “άρπαξε από τα μαλιά” την ευκαιρία για την χρηματοδότηση αγοράς φρεγατών Belh@rra από την Γαλλία, αλλά μια αχαρακτήριστη κίνηση με τις FREMM την κάναμε (το κλείνουμε εδώ το θέμα με τις FREMM).
Βίτσας: Εκσυγχρονίζουμε μόνο κάποια από τα F-16 σε F-16V, θα ενισχυθεί ΠΝ και ΣΞ
Μαζί με τον κ. Καμμένο ανέλαβε δίπλα του και ο εξαιρετικός Δ. Βίτσας, που ανέλαβε να είναι η φωνή της λογικής σε ένα δύσκολο υπουργείο. Θυμόμαστε πως ήταν αυτός που “μετέφρασε” τις δηλώσεις Καμμένου για τον εκσυγχρονισμό των F-16, βάζοντας τα πάντα σε μια τάξη. Ότι είπε ο ΑΝΥΕΘΑ Δ. Βίτσας έγινε, απλά έγινε και κάτι άλλο. Οι υπηρεσίες του χρειάστηκαν σε ένα νέο πολύ πιο δύσκολο υπουργείο, αυτό της Μεταναστευτικής Πολιτικής. Έτσι ήρθε στην θέση του ο καθόλα συμπαθής Φ. Κουβέλης, που μάλιστα προξένησε έκπληξη καθώς στο παρελθόν είχε λάβει υψηλότερες θέσεις από αυτή του Αναπληρωτή Υπουργού.
La Tribune: Σύγχυση μεταξύ Ελλάδας-Γαλλίας για το θέμα της ενοικίασης των φρεγατών FREMM
Οι συνεντεύξεις του ξεκίνησαν με ενδιαφέρον. Όλοι θυμόμαστε εκείνη την Παρασκευή, που η Ελλάδα για λίγες ώρες ήταν ιδιοκτήτρια 2 φρεγατών τύπου FREMM. Εκείνη την μέρα πραγματικά είχαμε αγαλλιάσει, ραντάρ PESA Herakles,Aster (έστω και 15), SCALP Naval στο Αιγαίο, ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα μέσα στην κρίση. Η χαρά μας κράτησε μέχρι και το βράδυ, όταν μάθαμε πω η υπουργός άμυνας της Γαλλίας, πάνω από το κατάστρωμα μιας εκ των φρεγατών που θα “παραλάμβανε” η χώρα μας, δήλωσε απλά “Έλληνες, ξεχάστε το”.
Ανατροπή με τις FREMM; Η γαλλίδα υπουργός άμυνας αρνείται την παραχώρηση, δεν ξέρει, δεν είδε!
Από εκεί και πέρα, οι δηλώσεις του ΑΝΥΕΘΑ επισκιάστηκαν από αυτές του ΥΠΕΘΑ. Όντας όμως σημαντικός κρίκος στην Άμυνα της χώρας, εμείς, όπως και πολλοί άλλοι παγκοσμίως, παρακολουθούσαν τις δηλώσεις του. Οι οποίες δηλώσεις του συνεχώς επαναλαμβάνουν μια φράση “κλισέ”: Δεν θα ακολουθήσουμε την κούρσα εξοπλισμών της Τουρκίας.
Εντάξει, το είπαμε μια φορά, το είπαμε δυο φορές, να το πούμε και μια τρίτη, μήπως όμως δεν είναι σοβαρή “ατάκα” για πολιτικό προϊστάμενο του ΥΕΘΑ; Καλό είναι για κομματικές εκδηλώσεις, αλλά όχι για επίσημο προϊστάμενο του ΥΕΘΑ. Έχουμε μερικά ερωτήματα, και μιας και “δεν θέλουμε κούρσα εξοπλισμών” ας τα θέσουμε δημοσίως.
- Για ποια κούρσα εξοπλισμών μιλάμε. Η Τουρκία ανανεώνει το υλικό που ήδη έχει, εκτελεί ένα σχέδιο ανανέωσης των Ενόπλων Δυνάμεών της που ξέραμε ότι θα το κάνει πριν 10 χρόνια, και ξέρουμε τι θα κάνει μετά από 10 χρόνια. Επειδή εμείς πετάμε χαρταετό, κοιτώντας να μεγαλώσουμε το Δημόσιο και να δώσουμε συντάξεις σε 45χρονους, δεν σημαίνει πως η Τουρκία κάνει κούρσα εξοπλισμών. Κοιτάει την Άμυνά της.
- Κάνουμε εμείς κούρσα εξοπλισμών; ή μήπως κάναμε ποτέ; Αν ναι, ας μας πει ο κος Υπουργός σε ποιον κλάδο των ΕΔ αυξήσαμε νούμερα και διαθεσιμότητες από το 1980.
- Η διατήρηση, έστω στοιχειώδης, της αποτρεπτικής ικανότητας των ΕΔ να προστατεύουν την πατρίδα μας από εξωτερική επιβουλή, θεωρείται κούρσα εξοπλισμών;
- Η λίστα με τις ανάγκες που έχουν καταρτίσει τα Επιτελεία, τα βλέπουμε σαν κούρσα εξοπλισμών; Γιατί αν βγαίνουμε από Μνημόνια με μόνο στόχο να δώσουμε επιδόματα από τα Υπερπλεονάσματα της Υπερφορολόγησης, τότε ας το ξεχάσουμε καλύτερα.
Η Ελλάδα ποτέ δεν έκανε κούρσα εξοπλισμών. Φρόντισε απλά να καλύψει πιεστικές ανάγκες που ανάλογα με την εποχικότητα γιγαντώνονται. Ακόμη και τα ΕΜΠΑΕ, ήταν μια απάντηση στην βίαιη αποκάλυψη των τρομακτικών κενών που υπήρχαν στην άμυνά μας.
Απέναντί μας έχουμε έναν εχθρό (ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας), που θέλει να μας αποσπάσει βίαια νησιά, κατοικημένα ή και ακατοίκητα του Ανατολικού Αιγαίου. Η Τουρκία είναι αναθεωρητική, και ουσιαστικά εφαρμόζει την θεωρεία της ναζιστικής Γερμανίας περί Lebensraum . Αυτή την στιγμή, έχοντας περάσει πριν 20 χρόνια την κρίση που περάσαμε εμείς, και έχοντας βγει εύκολα και γρήγορα από αυτή, έχει αποφασίσει να εξοπλιστεί και να μας αποσπάσει όσα θέλει με την δύναμη των όπλων. Τι σημαίνει λοιπόν πως εμείς “δεν παρασυρόμαστε σε μια κούρσα εξοπλισμών”; μπορεί να μας το εξηγήσει κάποιος, γιατί εμείς απλά το βλέπουμε σαν την περίφημη ρήση Μπαλάφα, προ εκλογών;
Ελλάδα – Τουρκία: Προβλέψεις και σύγκριση πληθυσμού έως τα τέλη του 21ου αιώνα
Θα μπορούσαμε να πούμε, αν θέλαμε, “με τα λίγα χρήματα που έχουμε διαθέσιμα, θα κάνουμε το καλύτερο“. Αυτό το περί “κούρσας εξοπλισμών” θυμίζει πολύ την δεκαετία του ’70 και του ’80 στην Δυτική Ευρώπη, όταν όλα τα κόμματα της Αριστεράς μιλούσαν για “κούρσες εξοπλισμών” που έπρεπε να σταματήσουν, αγνοώντας φυσικά τις Ένοπλες Δυνάμεις του Συμφώνου της Βαρσοβίας που συσσώρευαν οπλικά συστήματα σε απίστευτους αριθμούς από την άλλη πλευρά του Σιδηρούν Παραπετάσματος. Εμείς δεν χρειαζόμαστε κάτι τόσο “αποπροσανατολιστικό”. Ειδικά όταν έχουμε Ευρωπαίους εταίρους, που μας έχουν δανείσει εκατοντάδες δις ευρώ, κι εμείς κάθε τόσο τους λέμε “πρέπει να εκσυγχρονίσουμε τα F-16”. Για τους Ευρωπαίους αυτό είναι βούτυρο στο ψωμί τους, δεν μπορούν να κατανοήσουν το ελληνικό πρόβλημα με την ανάγκη ισχυρών Ένοπλων Δυνάμεων.
Οι Ευρωπαίοι βλέπουν και τις δηλώσεις Τραμπ, περί δαπάνης της Ελλάδας ύψους 2,36% του ΑΕΠ για την Άμυνα, και “τρελαίνονται” καθώς θέλουν τα λεφτά τους πίσω το συντομότερο. Τώρα, 2,36% για την Άμυνα, με ΑΕΠ 177,7 δις ευρώ το 2017, λογικά θα έπρεπε να ξοδεύουμε πάνω από 4 δις ετησίως για την Άμυνα. Δουλευόμαστε, έτσι; Αν δίναμε 4 δις για εξοπλισμούς τον χρόνο, αυτή την στιγμή οι πιλότοι μας θα έβγαζαν σέλφι πάνω από την Άγκυρα, λίγο πριν επιστρέψουν και προσνηωθούν στο 2ο αεροπλανοφόρο μας.
Λοιπόν, δηλώσεις περί “κούρσας εξοπλισμών” μόνο κακό μπορούν να κάνουν στην ελληνική αμυντική προσπάθεια. Καθώς θα παραμείνουμε υπό στενή εποπτεία και μετά τον Αύγουστο του 2018, όταν η παρούσα ή άλλη μελλοντική κυβέρνηση θα “πηγαίνει” στους εταίρους προκειμένου να δικαιολογήσει μια νέα αμυντική προμήθεια, αυτοί θα μας λένε, και δικαίως, “τι έγινε ρε παλληκάρια, παρασυρθήκατε τελικά σε κούρσα εξοπλισμών“;
