Πριν λίγες μέρες, η σελίδα μας άνοιξε για τα “καλά”, το φάκελο του -άκρως απαραίτητου- εκσυγχρονισμού του Ελληνικού Πυροβολικού με νέα πυροβόλα. Τα νέα -όποια κι αν είναι αυτά- πυροβόλα, θα πρέπει να είναι μιας τελείως διαφορετικής φιλοσοφίας από αυτή που έχει συνηθίσει μέχρι σήμερα ο Ελληνικός Στρατός. Πρέπει να φύγουμε από τη λογική της ποσότητας και του όγκου πυρός, και να πάμε στη φονική ακρίβεια.
ΑΠΟΨΗ: Πυροβολικό, μήπως στον Ελληνικό Στρατό υπηρετούν τα “λάθος” όπλα;
Οι εποχές, που δεκάδες πυροβόλα, το ένα δίπλα στο άλλο, άνοιγαν καταιγιστικό πυρ, κάνοντας ένα μπαράζ πυροβολικού (όπως το μάθαμε να το λέμε και στα ελληνικά), είναι μάλλον άλλων εποχών. Ως παράταξη πυροβόλων, που θα φτάσουν στο σημείο τάξης από έναν και μοναδικό δρόμο, θα είμαι κοντά το ένα στο άλλο, που οι επικεφαλής θα μιλούν μεταξύ τους απευθείας, ή με τα… υπερσύγχρονα, μαγνητικά τηλέφωνα, τεχνολογίας 1944.
Αυτά πλέον δεν μπορούν να υπάρξουν. Ίσως, ο ΕΣ θα πρέπει να σταματήσει να ευημερεί στους αριθμούς, και να αρχίσει να ευημερεί στην πράξη. Δηλαδή, αν π.χ. έχει 100 συρόμενα πυροβόλα των 155 χιλιοστών (Μ-114), και δεν καταφέρει να ρίξει ούτε βλήμα (είτε λόγω μη επαρκούς επάνδρωσης, είτε λόγω καταστροφής στους όρχους των όπλων, είτε λόγω μεγάλης απόστασης των στόχων, είτε γιατί τα Bayraktar πετούν ανενόχλητα, είτε… βάλτε ότι θέλετε), τότε προτιμούμε 6 ή 12 αυτοκινούμενα Archer, που θα κινούνται στις “σκιές”, θα επικοινωνούν με ζεύξεις δεδομένων, θα βάλλουν ξαφνικά, από οπουδήποτε, και θα εξαφανίζονται.
Καθώς όμως τα Archer δεν είναι η μόνη λύση, θα πρέπει να βρούμε περισσότερες επιλογές. Υπάρχουν αρκετά πυροβόλα που τοποθετούνται επί οχήματος 6Χ6 ή 8Χ8, αλλά χωρίζονται σε δυο κατηγορίες. Σε αυτά που απαιτούν παρουσία χειριστών δίπλα στο όχημα, κι εκτός κάλυψης θώρακα, που γεμίζουν ημι-αυτόματα, και σε αυτά που οι χειριστές είναι καλυμμένοι 100% και βάλλουν αυτόματα.
Αυτό το λέμε, καθώς έχουμε πάρει “φόρα” και εκθειάζουμε οτιδήποτε γαλλικό. Έτσι δεν θα εκπλαγούμε αν δούμε να θεωρείται καλύτερο σε αυτο το ρόλο το γαλλικό αυτοκινούμενο CEASAR κι όχι κάποιο άλλο. Απλά, το CEASAR, ή το ισραηλινό ATMOS/ATMOS2000, είναι ημι-αυτόματα, ενώ τα Archer ή τα NORA B-52 έχουν αυτόματο σύστημα γέμισης. Συνεπώς, δεν υπάρχει έκθεση του προσωπικού, και δεν θα υπάρξουν απώλειες από θραύσματα ή ελεύθερους σκοπευτές.
Βέβαια, το Archer είναι σουηδικό, και περιορισμένης παραγωγής, ενώ το NORA είναι σερβικό. Το έχει μεν αγοράσει η Κύπρος, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Σερβία έχει αποκτήσει ιδιαίτερα στενές σχέσεις με την Τουρκία. Καλό είναι λοιπόν, να δούμε κι άλλες επιλογές. Μια, που αφορά μάλιστα ένα σύστημα που μόλις μπήκε σε παραγωγή, είναι το ισραηλινό ELBIT SIGMA. Είναι ένα αυτοκινούμενο πυροβόλο επί τροχοφόρου, με πλήρως αυτόματο σύστημα γέμισης, που μάλιστα παραγγέλθηκε πρόσφατα από άγνωστη χώρα.
Πρώτη εμφάνιση του νέου ισραηλινού πυροβόλου SIGMA των 155 mm
Το SIGMA 155mm κάνει χρήση του οχήματος LVSR 10×10 που κατασκευάζεται από την αμερικανική Oshkosh Defense. Το LVSR βασίζεται σε ένα 5αξονικό σασί με κίνηση σε όλους τους τροχούς. Το πυροβόλο είναι 155 mm/52 διαμετρημάτων, και προφανώς μπορεί να εκτοξεύσει προηγμένα πυρομαχικά σε μεγάλες αποστάσεις, και κατευθυνόμενα.
Η ιδέα που σήμερα θέτουμε προς συζήτηση, είναι η συνεργασία της ELBIT με την ελληνική ΕΛΒΟ (την αναγεννημένη). Στην ΕΛΒΟ υπάρχει η δυναμικότητα για κατασκευή των οχημάτων, γιατί όχι και με τοπική τεχνογνωσία-συνεισφορά, αλλά και η συναρμολόγησή επί ελληνικού εδάφους. Στην όλη προσπάθεια θα μπορούσαν να “εισέλθουν” και τα ΕΑΣ, που επίσης έχουν δυναμική αμυντικών κατασκευών αυτού του επιπέδου.
Κάποια στιγμή, θα πρέπει να γίνει η αρχή για την αναγέννηση της αμυντικής βιομηχανίας. Πρέπει κάποια στιγμή να φύγουμε από την τακτική του “πελάτη” και να πάμε στη λογική του συμπαραγωγού. Υπάρχει η δυνατότητα να κάνουμε ότι και οι Τούρκοι, απλά εκεί η κοινή γνώμη δεν ξέρει πως ένα Leopard 2A7 κοστίζει 7 εκ ευρώ, ενώ ένα ALTAY κοστίζει τουλάχιστον 11.
Φυσικά, υπάρχουν κι άλλες λύσεις 8Χ8 και 10Χ10 στη διεθνή αγορά, και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κάποια άλλη πλατφόρμα. Το σίγουρο για μας είναι, πως μετά τα ATMOS, το SIGMA είναι η απόδειξη πως το Ισραήλ έχει πλέον το know how για επιτυχημένα αυτοκινούμενα τροχοφόρα πυροβόλα. Μην ξεχνάμε πως το ATMOS αυτή τη στιγμή διαγωνίζεται σε αμερικανικό έδαφος, καθώς ο US Army ψάχνει να αγοράσει ένα τέτοιο σύστημα. Αν το κάνει, και επιλέξει μάλιστα το ATMOS, γιατί να μην είχε η Ελλάδα, μέσω ΕΛΒΟ ή ΕΑΣ, μια μικρή συμμετοχή, με παράλληλη αγορά μικρού αριθμού;
Η ELBIT, όπως και πολλές άλλες ισραηλινές εταιρείες, έχουν κάνει δυναμική είσοδο στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Λίαν συντόμως θα ξεκινήσει η εκπαίδευση πιλότων της ΠΑ στην Καλαμάτα, με την ELBIT. H ΠΑ θα αποκτήσει και προηγμένα όπλα της ELBIT, όπως το Rampage. H ELBIT έχει λοιπόν συνομιλητές στην Ελλάδα, ενώ η ΕΛΒΟ είναι κατά μεγάλο ποσοστό ισραηλινών συμφερόντων. Η όλη προσπάθεια δεν απαιτεί μεγάλο αριθμό παραγγελιών, απλά ίσως να γίνει μια αρχή. Ας την κάνουμε.
