Ο θάνατος του Κώστα Τσαλικίδη το 2005 και η υπόθεση των υποκλοπών που αποκαλύφθηκε το 2006 συγκλόνισαν την κοινή γνώμη. Για τη διερεύνηση των αιτιών του θανάτου έγιναν δύο κύριες έρευνες και μια συμπληρωματική που αποφάνθηκαν ότι επρόκειτο για αυτοκτονία. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) όμως, καταδίκασε ομόφωνα την Ελλάδα για παραβίαση του άρθρου 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την υπόθεση του θανάτου του Κώστα Τσαλικίδη, καθώς έκρινε ότι οι ελληνικές αρχές δεν διενήργησαν επαρκή έρευνα. Ο εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης θα αναλάβει την νέα έρευνα.
Τα ερωτήματα για τις συνθήκες θανάτου του Κώστα Τσαλικίδη, για τις υποκλοπές με τις οποίες – «αιτιωδώς» επιμένουν οι συνήγοροι της οικογένειάς του συνδέεται ο θάνατός του καθώς και για τον τρόπο με τον οποίο η υπόθεση κλείνει και ξανανοίγει κατά καιρούς είναι πράγματι ανεξάντλητα. Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, έχει στηθεί ένα σωστό κατασκοπευτικό θρίλερ, όπου συμμετέχουν Έλληνες βουλευτές, δικηγόροι, μυστικές υπηρεσίες, η αμερικανική πρεσβεία, η ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων, το ελληνικό κράτος και παρακράτος, η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών και, τέλος, ανώνυμοι επιστολογράφοι / βαλκανικές εκδοχές του «βαθιού λαρυγγιού».
Ο Κώστας Τσαλικίδης είχε βρεθεί κρεμασμένος στο μπάνιο του σπιτιού του, με σκοινί εννέα χιλιοστών δεμένο με ναυτικό κόμπο γύρω από τον λαιμό του. Η ιατροδικαστική εξέταση του 38χρονου σχεδιαστή δικτύου και υπεύθυνου τεχνολογίας στη Vodafone από τον ιατροδικαστή Γιώργο Ντιλέρνια κατέληγε ρητά στο ότι επρόκειτο για αυτοχειρία, όπως αναφέρει ρεπορτάζ του ΒΗΜΑΜΑΓΚΑΖΙΝΟ.
Μια ημέρα πριν το θάνατό του το αφεντικό του στη Vodafone μάθαινε ότι ένα ισχυρό και εξελιγμένο bug – είχε απενεργοποιηθεί και είχε αφαιρεθεί από τα συστήματά του. Οι υποκλοπές στόχευαν περισσότερους από εκατό κορυφαίους αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου του τότε Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και της συζύγου του, Νατάσας, του Δήμαρχου της Αθηνών, μελών του Υπουργικού Συμβουλίου καθώς και δημοσιογράφων. Το ερώτημα ήταν, ποιος το έκανε;
Ρεπορτάζ της Καθημερινής με τη συνεργασία της διεθνούς έκδοσης “Intercept”, αναφέρει πως στις 4 Αυγούστου του 2004, μία σειρά εντολών έκτασης 6.500 γραμμών προστίθενται στον πηγαίο κώδικα του λειτουργικού συστήματος που χρησιμοποιούσε η Vodafone για να «τρέχει» το δίκτυό της. Κατασκευαστής του λειτουργικού, που χρησιμοποιούν και άλλες εταιρίες στον κόσμο, είναι η σουηδική εταιρία Ericsson. Η σχετική έρευνα του «Intercept», φέρει την υπογραφή του δημοσιογράφου James Bamford. Με την προσθήκη των 6.500 γραμμών παράνομου λογισμικού ενεργοποιείται ένα από τα υποσυστήματα του λειτουργικού, το επονομαζόμενο Lawful Interception (Νόμιμη Συνακρόαση) που δίνει στις εταιρίες δυνατότητα νόμιμων συνακροάσεων. Το Lawful Interception που μέχρι εκείνη τη στιγμή βρίσκεται μεν στο δίκτυο της Vodafone αλλά είναι κλειδωμένο και μη αγορασμένο για χρήση από την Ericsson, με αυτή την ενέργεια ανοίγει μία γραμμή παρακολούθησης σειράς συνδρομητών της εταιρίας κρύβοντας όμως σχεδόν κάθε ίχνος αυτής της ενέργειας.Από εκεί, οι υποκλαπείσες συνομιλίες προωθούνται σε 14 κινητά τηλέφωνα-σκιές και πιθανότατα σε ηλεκτρονικούς καταγραφείς δεδομένων για αποθήκευση και επεξεργασία. O αμερικανός δημοσιογράφος James Bamford είναι βραβευμένος το 2006 με το National Magazine Award για το άρθρο του «The Man Who Sold The War» στο Rolling Stone.
Τον Φεβρουάριο του 2015, οι ελληνικές αρχές εξέδωσαν διεθνές ένταλμα σύλληψης για αξιωματούχο της CIA, για τον οποίο οι Έλληνες πιστεύουν ότι ήταν βασικό μέλος της επιχείρησης, ενώ βρισκόταν στην Αθήνα. Η είδηση του εντάλματος πέρασε απαρατήρητη από τα αμερικανικά ΜΜΕ, παρά το γεγονός πως επρόκειτο για μια σχεδόν πρωτοφανή ενέργεια από συμμαχική χώρα. Ο αξιωματούχος της υπηρεσίας πληροφοριών, που προσδιορίστηκε ως William George Basil, κατηγορήθηκε για κατασκοπεία και υποκλοπή. Αλλά μέχρι τότε είχε ήδη φύγει από τη χώρα και η κυβέρνηση των ΗΠΑ, ουδέποτε συνεργάστηκε με τις ελληνικές αρχές στο θέμα του Basil.
Ο τέως διπλωμάτης Τζον Κίσλινγκ, σε άρθρο του στην αμερικανική πολιτική επιθεώρηση «The Nation», θεωρούσε δεδομένο ότι οι υποκλοπές έγιναν από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Οι λόγοι τους οποίους επικαλείται είναι ότι οι υποκλοπές προωθούνταν από τέσσερις σταθμούς βάσης, στο κέντρο των οποίων ήταν η αμερικανική πρεσβεία, ενώ τονίζει ότι ο κατάλογος των ανθρώπων που παρακολουθούνταν είναι επίσης επιβαρυντικός, καθώς μόνο μια οργάνωση μπορεί να ενδιαφέρεται για τον ηλεκτρολόγο του οποίου ο κουνιάδος ήταν αναμεμιγμένος στη δολοφονία του σταθμάρχη της CIA, Ρίτσαρντ Γουέλς. Απαντώντας στο καίριο ερώτημα γιατί η αμερικανική κυβέρνηση θα έπαιρνε το ρίσκο μιας τέτοιας ενέργειας, ο κ. Κίσλινγκ ανέφερε ότι η Αμερικανοί δεν εμπιστεύονται τα στελέχη της ελληνικής κυβέρνησης ενώ επισήμανε ότι η υποκλοπή των τηλεφώνων κυβερνητικών στελεχών απήλλασσε τα στελέχη των αμερικανικών υπηρεσιών από την επίπονη διαδικασία της συστηματικής παρακολούθησης των δηλώσεων των κυβερνητικών στελεχών και της ανάλυσης της πολιτικής επικαιρότητας. Υπενθυμίζεται ότι ο Τζον Μπρέιντι Κίσλινγκ παραιτήθηκε το Φεβρουάριο του 2003 από τη θέση του πολιτικού συμβούλου της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα, επειδή διαφώνησε με την πολιτική του Τζορτζ Μπους στο Ιράκ.
Το ΕΔΑΔ κατέληξε ότι η παράλειψη των ελληνικών αρχών να διενεργήσουν επαρκή έρευνα για το θάνατο του Κ. Τσαλικίδη, σημαίνει παραβίαση του άρθρου 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και η Ελλάδα θα πρέπει να καταβάλει στους προσφεύγοντες συνολικά 50.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 4.000 ευρώ για τα δικαστικά έξοδα.
