Τι είναι το casus belli με το οποίο η Τουρκία απειλεί την Ελλάδα;

“Η τουρκική κυβέρνηση δεν πρόκειται να επιτρέψει επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, το casus belli της τουρκικής Βουλής ισχύει», διεμήνυσε ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Λίγοι γνωρίζουν σήμερα πως η Τουρκική Βουλή, εξουσιοδότησε εν λευκώ πριν 23 χρόνια την οποιαδήποτε τουρκική κυβέρνηση να κηρύξει πόλεμο εναντίον της Ελλάδος σε περίπτωση που επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ.
Σύμφωνα με το λεξικό Μerriam Webster, casus belli είναι ένα γεγονός ή μια πράξη που δικαιολογεί ή υποτίθεται πως δικαιολογεί έναν πόλεμο. Με πιο απλά λόγια, casus belli σημαίνει “αφορμή πολέμου”.
Ο όρος άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως τον δέκατο έβδομο και δέκατο όγδοο αιώνα μέσω των γραπτών του Hugo Grotius (1653), του Cornelius van Bynkershoek (1707) και του Jean-Jacques Burlamaqui (1732) μεταξύ άλλων και λόγω της άνοδος της πολιτικής θεωρίας του jus ad bellum ή της «θεωρίας του δίκαιου (δικαιολογημένου) πολέμου».  Ο όρος χρησιμοποιείται επίσης ανεπίσημα για να αναφέρεται σε κάθε «δίκαιη αιτία» που μπορεί να επικαλεστεί ένα έθνος για την είσοδο σε μια ένοπλη σύγκρουση.
Στο λήμμα της Βικιπέδιας διαβάζουμε:
Η φράση αυτή που εξακολουθεί να χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα, εκ της λατινικής γραμματείας (Ρωμαϊκό δίκαιο) προερχόμενη, λέγεται επί παντός «γεγονότος» (συμβάντος) δυνάμενου να προκαλέσει πολεμική εμπλοκή μεταξύ δύο κρατών ή συνασπισμού κρατών έναντι τρίτου ή άλλου συνασπισμού. Όπως, σε περιπτώσεις προσβολής Ηγεμόνων ή άλλων Αρχηγών κρατών, διπλωματικών αντιπροσώπων, ή σε αιφνίδια κατάληψη ξένου εδάφους ή προσβολής άλλων κυριαρχικών δικαιωμάτων κ.λπ.
Λόγῳ δε της σοβαρότητας του όρου αυτού απαραίτητη κρίνεται η σχετική διακοίνωση («νόταμ») που θα πρέπει όμως να έχει προηγηθεί και επίσημα να έχει γνωστοποιηθεί η απαίτηση του προσβάλλοντος. Έτσι με τον όρο αυτό, που δεν αποτελεί ιδιαίτερο διπλωματικό έγγραφο, χαρακτηρίζεται συγκεκριμένη πράξη ως «απειλή».
Πολλές φορές όμως συμβαίνει αυτός ο όρος να χρησιμοποιείται μεν, χωρίς όμως νομική υπόσταση (κατά το προσβαλλόμενο κράτος), όπου και αναζητείται τότε είτε με συνομιλίες εξεύρεση λύσης, είτε σε αντίθετη περίπτωση με διαιτησία από Διεθνείς οργανισμούς.
Ελληνοτουρκικά
Τον Έλληνα πρέσβη στην Άγκυρα κάλεσε την Τρίτη στο υπουργείο Εξωτερικών ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου σύμφωνα με το πρακτορείο Ανατολή. Η συνάντηση ήταν προγραμματισμένη από την περασμένη Παρασκευή σύμφωνα με όσα δήλωσαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ διπλωματικές πηγές.
«Η Ελλάδα πολλές φορές κάνει παρόμοιες δηλώσεις για 12 μίλια. Εκεί πολλές φορές προηγείται ο λαϊκισμός. Εμείς είμαστε υπέρ στο να λυθούν τα θέματα με έναν ειρηνικό τρόπο στο Αιγαίο. Όποτε η Ελλάδα κάνει δηλώσεις που προκαλούν, εμείς δίνουμε τις κατάλληλες απαντήσεις και τους βάζουμε στη θέση τους. Πάντα πρέπει να σκέφτονται οι Ελληνες πώς μπορούμε να λύσουμε τα θέματα αυτά. Γνωρίζουν πολύ καλά οι Ελληνες ότι δεν θα επιτρέψουμε τέτοια απόφαση.Η τουρκική κυβέρνηση δεν πρόκειται να επιτρέψει επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, το casus belli (αφορμή πολέμου) της τουρκικής Βουλής ισχύει», διεμήνυσε ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου σε συνέντευξή του στο πρακτορείο Ανατολή.
Σύμφωνα με το Υπουργείο Εξωτερικών:
Το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης της Ελλάδας ορίστηκε το 1936 στα 6 ναυτικά μίλια από την ακτή (Ν. 230/1936 και μεταγενέστερο Ν.Δ. 187/1973). Διατηρήθηκε, εντούτοις, ρητώς το όριο των 10 ναυτικών μιλίων αιγιαλίτιδας ζώνης όσον αφορά στον εναέριο χώρο, βάσει της προγενέστερης νομοθεσίας (Διάταγμα της 6ης Σεπτεμβρίου 1931, σε συνδυασμό με τον νόμο 5017/1931).
Βάσει εθιμικού κανόνα του Δικαίου της Θάλασσας, που ενσωματώνεται και στη Σύμβαση των ΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, η Ελλάδα δικαιούται να επεκτείνει μέχρι τα 12 ν.μ. την αιγιαλίτιδα ζώνη της.
Το δικαίωμα επέκτασης του ορίου της αιγιαλίτιδας ζώνης μέχρι τα 12 ν.μ. είναι κυριαρχικό και ασκείται μονομερώς και κατά συνέπεια δεν υπόκειται σε κανενός είδους περιορισμό ή εξαίρεση και δεν επιδέχεται αμφισβητήσεως από τρίτα κράτη (το άρθρο 3 της Σύμβασης, που ενσωματώνει κανόνα εθιμικού δικαίου, ουδένα περιορισμό ή εξαίρεση ως προς το δικαίωμα αυτό θέτει). Η συντριπτική πλειοψηφία των παράκτιων κρατών, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, έχει προσδιορίσει το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ν.μ. Η ίδια η Τουρκία έχει επεκτείνει, ήδη από το 1964, την αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12 ν.μ. στον Εύξεινο Πόντο και τη Μεσόγειο.
Η Ελλάδα κατά την κύρωση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (Ν. 2321/1995) δήλωσε ρητά ότι επιφυλάσσεται να ασκήσει σε οιοδήποτε χρόνο το δικαίωμά της να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της μέχρι τα 12 ν.μ.
Ως αντίδραση προς τη νόμιμη αυτή θέση της Ελλάδας, η τουρκική Βουλή εξουσιοδότησε με ψήφισμά της (8/6/1995) την τουρκική κυβέρνηση, εν λευκώ και στο διηνεκές, να κηρύξει πόλεμο (casus belli) στην Ελλάδα (εξουσιοδότηση για χρήση και στρατιωτικών μέσων κατά της Ελλάδος), σε περίπτωση που η τελευταία επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της πέραν των 6 ν.μ.
Η συμπεριφορά αυτή της Τουρκίας παραβιάζει κατάφωρα θεμελιώδεις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών περί απαγόρευσης χρήσης ή απειλής χρήσης βίας (άρθρο 2, παρ. 4), περί ειρηνικής επίλυσης (άρθρο 2, παρ. 3) και περί καλής γειτονίας και ειρηνικής συνύπαρξης (Προοίμιο).
Παράλληλα, δυναμιτίζει τη συμμαχική σχέση που οφείλουν να έχουν κράτη που μετέχουν στην ίδια Συμμαχία και αντίκειται στις βασικές αρχές στις οποίες στηρίζεται το ΝΑΤΟ (άρθρα 1 και 2 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου).
Η άρση του casus belli έχει συμπεριληφθεί μεταξύ των βασικών κριτηρίων για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, στο πλαίσιο της υποχρέωσής της για πλήρη σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και της καλής γειτονίας που αποτελεί θεμέλια αρχή πάνω στην οποία έχει οικοδομηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι αυτονόητο ότι ένα υποψήφιο προς ένταξη κράτος δεν είναι δυνατόν να απειλεί με πόλεμο άλλο κράτος και πολύ περισσότερο ένα μέλος της ΕΕ και μελλοντικό εταίρο.
Αποτελεί, επίσης, αναγκαία προϋπόθεση για την ουσιαστική βελτίωση των ελληνο-τουρκικών σχέσεων και τη μείωση της έντασης. Είναι προφανές ότι οι προσπάθειες εξομάλυνσης των σημείων τριβής και ειρηνικής επίλυσης των διαφορών δεν μπορούν να ευοδωθούν υπό το κράτος απειλής πολέμου.