Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ψηφίστηκε ως η νέα πρόεδρος της Κομισιόν όπως γράψαμε πριν λίγες μέρες, αφήνοντας με τον τρόπο αυτό κενή την θέση του υπουργού Άμυνας στην Γερμανία. Για την θέση αυτή, από ό,τι φαίνεται έχει πάρει το χρίσμα μία άλλη γυναίκα, η Ανεγκρέτ Καμπ – Καρρενμπάουερ.
Η Γερμανίδα ΥΠΑΜ Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν νέα πρόεδρος της Κομισιόν
Μέχρι εδώ θα μπορούσε να πει κανείς ότι δεν υπάρχει κάποια ιδιαιτερότητα, ή ούτε καν κάποια πραγματική είδηση από όλη αυτήν την ιστορία. Μία πολιτικός έφυγε και μία άλλη έρχεται να πληρώσει το κενό που αφήνει πίσω της.
Το πρόβλημα είναι ότι στην Γερμανία δεν είναι όλοι ευχαριστημένοι από την συγκεκριμένη επιλογή ακόμα και από τον πολιτικό της χώρο. Για την ακρίβεια, πολλοί την θεωρούν εντελώς ακατάλληλη για το συγκεκριμένο πόστο, και για τον σκοπό αυτό, αντιπαραβάλλουν το βιογραφικό της με αυτό του αντίστοιχου υπουργού στις ΗΠΑ (ενδεικτικά).
Έτσι λοιπόν, ο Μαρκ Έσπερ εν συντομία έχει ή διακρίνεται για τα εξής (μεταξύ άλλων):
-Σπουδές πολιτικού μηχανικού (Bachelor) από την Στρατιωτική Ακαδημία των Ηνωμένων Πολιτειών
-Αποφοίτησε ανάμεσα στους πρώτους στο Ουέστ Πόιντ (η Στρατιωτική Ακαδημία)
-Μάστερ στην Διοίκηση Επιχειρήσεων από το Χάρβαρντ (σχολή Τζον Φ. Κέννεντι)
-Διδακτορικό στην Φιλοσοφία και Δημόσια Πολιτική από το Πανεπιστήιμο Τζωρτζ Ουάσιγκτον
-Υπηρέτησε ως αξιωματικός σε μονάδα αλεξιπτωτιστών στον πόλεμο στο Ιράκ το 1991
-Παρασημοφορήθηκε (Bronze Star) για την υπηρεσία του
-Υπηρέτησε συνολικά δέκα χρόνια στον Στρατό και έντεκα στην Εθνοφρουρά και την Εφεδρεία
-Υπηρέτησε ως Βοηθός Υπουργός Άμυνας
-Υπηρέτησε ως Υπουργός Στρατού
-Είναι αντιπρόεδρος στην Ένωση Αεροδιαστημικής Βιομηχανίας
Η Ανεγκρέτ Καμπ – Καρρενμπάουερ από την άλλη πλευρά έχει ή διακρίνεται:
-Πτυχίο Πολιτικών επιστημών
Και κάπου εκεί τελειώνει η λίστα της.
Εύλογα λοιπόν, αιωρείται η υπόννοια ότι η συγκεκριμένη πολιτικός είναι ακατάλληλη για το πόστο του υπουργείου Άμυνας αφού προφανέστατα δεν έχει την παραμικρή σχέση με το αντικείμενο, συνεπώς πώς είναι δυνατόν να ηγηθεί ενός χώρου για τον οποίο δεν ξέρει τίποτα.
Γενικεύοντας ελαφρώς και για να έρθουμε εν ολίγοις και στα δικά μας, πρέπει να σημειώσουμε ότι η παραπάνω συλλογιστική έχει μία προφανή βάση, αλλά μόνο στην θεωρία. Πράγματι, κάποιος ο οποίος δεν γνωρίζει ένα αντικείμενο, έχει αυξημένες πιθανότητες να αποτύχει αν κληθεί να το διαχειριστεί.
Στην πράξη όμως έχουμε περιπτώσεις τεχνοκρατών (δικηγόροι στο υπουργείο δικαιοσύνης, καθηγητές στο παιδείας, γιατροί στο υγείας, απόστρατοι στο Άμυνας κτλ) όπου το αποτέλεσμα (γιατί τελικά όλοι εκ του αποτελέσματος κρίνονται), δεν ήταν τα αναμενόμενα, ή παραδόθηκε και κατάσταση χειρότερη από αυτήν που παραλήφθηκε.
Από την άλλη πλευρά, έχουν υπάρξει και περιπτώσεις πολιτικών που όντως δεν είχαν γνώση του αντικειμένου που κλήθηκαν να διαχειριστούν, αλλά λόγω ισχυρών διασυνδέσεων και ικανοτήτων διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, κατάφεραν να αφήσουν έργο αποτέλεσμα πίσω τους.
Δηλαδή η ικανότητα επιβολής του προϊστάμενου στο προσωπικό του αλλά και η ικανότητα εξασφάλισης συνεργασίας με άλλα υπουργεία, παράγοντες του χώρου και θεσμούς δεν είναι υποχρεωτικά αποτέλεσμα τεχνοκρατικών γνώσεων πάνω στο αντικείμενο αλλά έχει να κάνει καθαρά με τον άνθρωπο και την προσωπικότητά του.
Οι Γερμανοί, όσον αφορά το υπουργείο Άμυνας και τα στρατιωτικά θέματα εν γένει, έχουν δίκιο να μην είναι ευχαριστημένοι από την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν που εξίσου δεν είχε καμία σχέση με τον χώρο αυτό. Άλλωστε δεν πιστώνεται καμία επιτυχία στα εξοπλιστικά της χώρας αλλά απεναντίας στις μέρες της οι γερμανικές Ένοπλες Δυνάμεις έζησαν στιγμές ιστορικής παρακμής και ντροπιαστικών διαθεσιμοτήτων σε κύρια οπλικά συστήματα.
Τι μπορεί να ακολουθήσει τώρα με την Ανεγκρέτ λοιπόν;
