Περσικός: 5 πιθανοί στόχοι των Αμερικανών σε περίπτωση πλήγματος κατά του Ιράν

Η πολεμική ρητορική, τόσο από την αμερικανική όσο και την ιρανική ηγεσία, οξύνει τα πνεύματα στον Περσικό αλλά προς το παρόν τουλάχιστον το ενδεχόμενο ανάληψης στρατιωτικής δράσης δείχνει περισσότερο μέσον πίεσης παρά άμεση απειλή. Σε περίπτωση ωστόσο που… δεν πρυτανεύσει η λογική κι αρχίσει να βρέχει πυραύλους, αυτοί είναι πέντε εν δυνάμει στόχοι που κινδυνεύουν να πληγούν πρώτοι.

Σταθμός φόρτωσης πετρελαιοειδών Χαργκ: Το νησί αυτό αποτελεί το κύριο τέρμιναλ μεταφόρτωσης από το οποίο περνά το 90% και πλέον των εξαγωγών ιρανικού πετρελαίου. Εάν χτυπηθεί το Χαργκ και τεθεί εκτός λειτουργίας, η Τεχεράνη θα έχει δεχθεί ένα πλήγμα που όπως επισημαίνει ο αναλυτής του American Enterprise Institute Μάικλ Ρούμπιν θα δώσει στις συζητήσεις περί κυρώσεων «ακαδημαϊκό χαρακτήρα».

Ναυτική Βάση Μπάνταρ Άμπας: Σε αυτήν την πόλη βρίσκεται η μεγαλύτερη βάση του Ιρανικού Ναυτικού. Απέχοντας μερικές δεκάδες χιλιόμετρα από τα Στενά του Ορμούζ, έναν πραγματικό «Διάδρομο Ισχύος» όπως έχει ειπωθεί χαρακτηριστικά, η βάση και δη το στρατιωτικό αεροδρόμιο της περιοχής συνιστούν απειλή η οποία σε περίπτωση επιχειρήσεων θα πρέπει να εξαλειφθεί.

Ναυτική Βάση Τζασκ: Η εγγύτητα της κύριας βάσης υποβρυχίων του Ιράν στα Στενά του Ορμούζ και στην διεθνή ναυσιπλοΐα που διέρχεται από αυτά την καθιστά λογικά πρώτο στόχο, εφόσον πιθανή στρατιωτική δράση κατά του καθεστώτος της Τεχεράνης θα περιοριστεί στην προστασία των ξένων πλοίων και δη των πετρελαιοφόρων. Τα ιρανικά υποβρύχια πάντως είναι μια παράμετρος που δεν μπορεί να ληφθεί αψήφιστα.

Αμπού Μούσα και νησιά Τονμπ: Καταληφθέντα από το Ιράν το 1971, όταν οι Βρετανοί αποχώρησαν από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Αμπού Μούσα μαζί με το Μεγάλο και το Μικρό Τονμπ θεωρούνται νησιά στρατηγικής σημασίας καθώς τα χωρικά τους ύδατα περιορίζουν την κίνηση των πλοίων στα Στενά του Ορμούζ. Στο Αμπού Μούσα υπάρχει βάση του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης ενώ σύμφωνα με πληροφορίες φέρεται να φιλοξενεί «αποθήκη χημικών όπλων».

Φαρσί: Ένα ακόμη νησί στο οποίο έχουν βάση οι Φρουροί της Επανάστασης και γνωστό από την σύλληψη Αμερικανών ναυτών το 2016, το Φαρσί θεωρείται «κλειδί» για την προστασία της διεθνούς ναυσιπλοΐας στο βόρειο τμήμα του Περσικού Κόλπου.
Βεβαίως η συζήτηση για πόλεμο κατά του Ιράν θυμίζει την συνέλευση των ποντικών για το ποιος θα κρεμάσει το κουδούνι στου γάτου την ουρά –ευκολότερα το λες παρά το κάνεις. Το καθεστώς του Ιράν θα δώσει τον υπέρτατο αγώνα για την επιβίωσή του επιχειρώντας να συσπειρώσει τον λαό κάτω από την σημαία και παίζοντας κάθε κρυφό και μη χαρτί που διαθέτει.

Σημειωτέον ότι Μόσχα και Τεχεράνη έχουν έλθει τελευταία πολύ κοντά και αυτό ίσως περιπλέξει τα πράγματα. Ακόμη και στην περίπτωση περιορισμένων αμερικανικών πληγμάτων, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος ιρανικών αντιποίνων κατά των στρατηγικών εταίρων των ΗΠΑ στην περιοχή.
Από την άλλη, η ιρανική ηγεσία και οι σκληροπυρηνικοί Φρουροί της Επανάστασης βρίσκονται επί χρόνια εκτός συνεπειών των επιλογών τους και αυτό τους καθιστά υπερβολικά σίγουρους για τις ικανότητές τους. Και η υπερβολική αυτοπεποίθηση είναι σίγουρη συνταγή για πολύ σοβαρά λάθη. Το αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι μια ανάφλεξη στην περιοχή θα είχε ανυπολόγιστες οικονομικές συνέπειες, προειδοποιούν αναλυτές, ειδικά σε μια περίοδο που η διεθνής οικονομία παραμένει ιδιαίτερα εύθραυστη και ευάλωτη σε κλυδωνισμούς.

Εκτός κι αν αυτός είναι ο στόχος του σκηνικού των τελευταίων ημερών. Ένας πόλεμος, έστω και η απειλή αυτού, ανέκαθεν έκαναν καλό στις τσέπες των επιτηδείων. Η ρήση ‘Follow the Money’ (ακολούθα το χρήμα) παραμένει πάντα επίκαιρη. Οι αντιδράσεις των αγορών θα δείξουν αν το μπρα-ντε-φερ του Προέδρου Τραμπ με την Τεχεράνη γίνεται απλώς και μόνο για οικονομικό κέρδος.
Αλέξανδρος Θεολόγου