Αποτελεί πλέον κοινό μυστικό ότι η στάση των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία έχει αλλάξει. Όσο κι αν ακούγεται απίθανο, τα αμερικανικής κατασκευής μαχητικά 5ης γενιάς F-35A δεν πρόκειται να παραδοθούν στην γειτονική μας χώρα. Αν δεν δούμε μια θεαματική kolotoumpa από τον Ερντογάν, τότε τα 4 τουρκικά F-35A θα πάνε στην AMARG. Εκεί θα συνεχίσουν να ανήκουν στην Τουρκία, αλλά δεν θα μπορούν να φύγουν από τις ΗΠΑ προκειμένου να φτάσουν στην γειτονική μας χώρα.
Πότε θα το ξέρουμε αυτό; Νωρίτερα από όσο θα περίμενε κανείς. Τον Ιούλιο, το πιθανότερο είναι να δούμε κάποιο βαρυφορτωμένο Antonov, ή κάποιο αρματαγωγό του Ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού, να μεταφέρει οχήματα του προηγμένου αντιαεροπορικού συστήματος S-400 σε τουρκικό έδαφος. Αν γίνει κάτι τέτοιο, τότε ότι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για την Τουρκία και την σχέση της με ΝΑΤΟ και ΗΠΑ, καλύτερα να το ξεχάσουμε.
Lockheed και Raytheon προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο εκδίωξης της Τουρκίας από το F-35
Φυσικά, πάντα υπάρχει και μια πιθανότητα, η Τουρκία και ο -προχωρημένης πια ηλικίας- ηγέτης της, Ταγίπ Ερντογάν, να μάθει πως γίνεται η kolotoumpa. Αλλά κανείς δεν πιστεύει πως κάτι τέτοιο είναι πλέον αρκετά πιθανό. Ακόμη και στοιχηματικά πρακτορεία έχουν πλέον “κλειδώσει” το να μην παραλάβει η Τουρκία τα μαχητικά F-35.
Τώρα, η μη παράδοση των F-35A στην Τουρκία δεν είναι απλά μια εμπορική αποτυχία για τις ΗΠΑ, ούτε πρόκειται να “κλείσει” η Lockheed Martin όπως ισχυρίζονται κάποιοι (σε Ελλάδα και Τουρκία). Οι ΗΠΑ αγοράζουν 2500 μαχητικά, ενώ οι συμμαχικές χώρες άνετα θα αθροίσουν άλλα 500 τουλάχιστον. Το πιθανότερο είναι το αεροσκάφος να γίνει μια εμπορική επιτυχία ανάλογη του F-16, και όπως έχουμε ξαναπεί, η δυνατότητα stealth είναι μόνο ένα από τα πλεονεκτήματά του. Με λίγα λόγια, με 3000 μαχητικά σίγουρα για κατασκευή, η Lockheed Martin και οι ΗΠΑ δεν θα “ιδρώσουν” σε περίπτωση που ακυρωθεί ή έστω, “δεσμευτεί”, η τουρκική παραγγελία.
RT: Αν η Τουρκία δεν παραλάβει τα F-35 μπορεί να αγοράσει Su-35
Το θέμα για την Τουρκία είναι πως το αεροσκάφος δεν είναι απλά ένα game changer, που το χρειαζόταν σε κάθε περίπτωση προκειμένου να νικήσει την Ελληνική ΠΑ, ή το χρείαζεται για να πετύχει το πρώτο πλήγμα. Η αλήθεια είναι πως αυτή την στιγμή η Τουρκία μπορεί να ζήσει και χωρίς τα F-35A. Το πρώτο πλήγμα εναντίον της Ελλάδας μπορεί να γίνει με τους Yildirim, BORA, SOM-A/B, τα F-35A θα ήταν απλά ένα κερασάκι στην τούρτα. Το F-35A θα ήταν η επόμενη μέρα της ΤΗΚ, τα μαχητικά αυτά θα αντικαθιστούσαν τα F-4E Terminator και τα παλαιότερα -και λιωμένα στις πτήσεις- F-16C/D BLock 30/40 (ακόμη κι αυτών που έχουν γίνει Block 50+), που έχουν φάει πολύ “ξύλο” πάνω από το Αιγαίο.
Το τουρκικό TF-X (που πέρα από καλλιτεχνικές απεικονίσεις και μέτριες μακέτες δεν το έχουμε δει πουθενά), θα ήταν ο αυριανός αντικαταστάτης των νεότερων F-16C/D Block 50+, κάποια στιγμή στην δεκαετία του 2030. Πρέπει να παραδεχτούμε, πως οι γείτονες, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Εμείς, σε αντίθεση με τους γείτονες, ή περιμένουμε πρώτα να πεθάνουμε στην πείνα, ή τρώμε ότι αποφάγια βρούμε. Κάπως έτσι μπορεί κάποιος να συνοψίσει τον ελληνικό αμυντικό προγραμματισμό.
ΑΠΟΨΗ: Κι όμως, αν είμασταν στην θέση της Τουρκίας θα διαλέγαμε τους S-400 αντί των F-35A
Τώρα, οι Τούρκοι, ειδικά με την έλευση των F-16V, θα αντιμετωπίσουν σοβαρό πρόβλημα. Τα μαχητικά τους F-16C/D Block 50+ είναι σχεδόν μια γενιά πίσω από τα F-16V, και ακόμη και σε μεγάλους αριθμούς, δεν θεωρεί κανείς πως μπορούν να επικρατήσουν των -V. Επίσης, λίαν συντόμως θα υπάρξει πρόβλημα με τα ανταλλακτικά και τις διαθεσιμότητες των F-16C/D. Τονίζουμε, πως ακόμη και σήμερα, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα έλλειψης εκπαιδευμένων πιλότων σε F-16. Λογικό, αν κάποιος -καλός άνθρωπος- έχει ρίξει την μισή Αεροπορία στα κάτεργα.
Τώρα, θεωρούμε ασφαλές να θεωρήσουμε πως οι -εναπομείναντες από τις διώξεις Ερντογάν- επιτελείς της ΤΗΚ σχεδιάζουν την επόμενη μέρα. Συνεπώς, πρέπει ή δεν πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να κάνουν τη δουλειά τους; Η ισλαμική στροφή με ρωσική κατεύθυνση του Ερντογάν, δεν πρέπει να αφήσει την τουρκική πολεμική αεροπορία χωρίς μέσα, αυτό το ξέρει και ο τελευταίος σμηνίας της.
Μήπως το νέο τουρκικό μαχητικό TF-X θα είναι τελικά το … Su-57 “Erdoganski”;
Τωρα, τι θα μπορούσε να συμπληρώσει την δύναμη της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας από πλευράς μέσων, δεν χρειάζεται να το ψάξουμε και πολύ.
Καταρχάς, όπως έχουμε γράψει πολύ γλαφυρά, το Su-57 μάλλον θα είναι το “νέο” TF-X. Συνεπώς, κάποια στιγμή, όταν κι ΑΝ το νέο ρωσικό υπερμαχητικό νέας γενιάς (5ης;) μπει σε υπηρεσία, τότε, κάποια στιγμή, μια «τουρκοποιημένη» έκδοσή του, με τουρκικά ηλεκτρονικά και όπλα.
Τωρα, καθώς κάτι τέτοιο θα χρειαζόταν τουλάχιστον μια δεκαετία, αν όχι περισσότερο, να αρχίσει να μπαίνει σε υπηρεσία ένα τέτοιο μαχητικό, ενώ ο τεχνολογικός κίνδυνος θα ήταν αρκετά μεγάλος. Συνεπώς, χρειάζεται μια ενδιάμεση λύση, κάτι που θα μπορούσε να αντιπαρατεθεί με τα ελληνικά F16V, αλλά και θα μπορούσε να κοιτάξει στα «μάτια» τα αιγυπτιακά Rafale, ενώ δεν θα ήταν και «μεζές» για τα ισραηλινά F-35I. Δεν είναι πολλά τα αεροπλάνα που θα μπορούσαν να σκεφτούν οι Τούρκοι. Ποια είναι αυτά;
ΘΕΜΑ: Μήπως το επόμενο μαχητικό της Τουρκίας δεν είναι F-35A/B αλλά Su-35/34;
Καταρχάς, απορρίπτεται το Gripen E λόγω των πολλών αμερικανικών υποσυστημάτων του. Επίσης η Σουηδία και το Κοινοβούλιό της, ίσως να μην έβλεπε με ιδιαίτερη χαρά το αεροσκάφος σε τουρκικά χέρια. Το ίδιο ισχύει και για την Γαλλία, ευκολότερα θα δούμε F-22 σε τουρκικά χέρια παρά γαλλικά Rafale. Ξεχνάμε οτιδήποτε αμερικανικό, όπως και μάλλον σχεδόν κάθε κινεζικό, λόγω της πρόσφατης επιθετικής ρητορικής του Ερντογάν για το θέμα των Ουιγούρων.
Μετά μας μένουν αυτό που λέμε μετρημένα κουκιά. Από ρωσικά μαχητικά, η Τουρκία θα ενδιαφερθεί μόνο για τα Su-35S/34 (οτιδήποτε άλλο δεν θα έχει ελπίδες απέναντι στα ελληνικά F-16V), οι στενές σχέσεις της Τουρκίας με Γερμανία/Μ.Βρετανία/Ιταλία θα φέρει σαν δυνατό υποψήφιο το Typhoon, ενώ δεν πρέπει να αποκλείσουμε και το σινοπακιστανικό JF-17. Ας τα δούμε ένα-ένα.
Το Κατάρ υπέγραψε για 24 Typhoon σε μια συμφωνία 6 δις λιρών Αγγλίας (6,82 δις ευρώ)!
Η ρωσική στροφή του Ερντογάν, ειδικά με τους S-400, μια μόνο λογική συνέχεια πρέπει να έχει. Το έχουμε γράψει ήδη, η καλύτερη επιλογή για την αντικατάσταση των πεπαλαιωμένων F-4E Terminator είναι το Su-34, ενώ η μόνη απάντηση στα ελληνικά F-16V θα είναι τα Su-35S. Οτιδήποτε άλλο στο ρωσικό οπλοστάσιο κρίνεται είτε σαν υποδεέστερο (Su-30) ή άνευ ουσιαστικής αξίας (MiG-35) για το Αιγαίο. Αντίθετα, μια “τουρκική” έκδοση του Su-35/34, που θα λάβει τουρκικά όπλα (SOM, βόμβες laser, τουρκικούς πυραύλους αέρος-αέρος, συλλογές κρούσης ακριβείας κοκ) θα είχε αξία όχι μόνο για την Τουρκία, αλλά και για την Ρωσία.
Με αυτό τον τρόπο, οι πελάτες της θα είχαν και μια εναλλακτική πηγή για όπλα, την Τουρκία. Η πιστοποίηση των τουρκικών όπλων σε ρωσικά μαχητικά (όχι δύσκολο) θα είχε σημαντική προστιθέμενη αξία και για τις δυο χώρες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ήδη Su-25 μπορούν να φέρουν τον SOM.
Τώρα, μια λύση, που θα λέγαμε είναι και πολιτικά ορθή, είναι η επιλογή του Eurofighter Typhoon από τουρκικής πλευράς. Η Γερμανία είναι μια χώρα που συνεχίζει να διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με την Ρωσία αλλά και την Τουρκία, παρά το γεγονός ότι ο Ερντογάν έχει στολίσει επανειλλημένως τους Γερμανούς με βαρείς χαρακτηρισμούς. Η Βρετανία έχει επίσης ιστορικά στενές σχέσεις με την “Υψηλή Πύλη”, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός της υπογραφής συμφωνίας συνεργασίας μεταξύ BAe Systems και Τουρκίας για το TF-X. Τέλος, παρά τους λεονταρισμούς Σαλβίνι, η Ιταλία έχει την Τουρκία για προνομιακό πελάτη των προϊόντων της. Δεν μιλάμε μόνο για το Α129 Mangusta, αλλά και για την στήριξη της Τουρκίας όταν η τελευταία ήταν σε καθεστώς εμπάργκο (πώληση F-104S, Aspide κοκ). Δεν έχει να κάνει κάτι με εμάς και την δική μας σχέση με την Τουρκία, απλά οι Τούρκοι ήταν πάντα “καλοί πελάτες”.
Συνεπώς, μια επιλογή του Eurofighter Typhoon, θα ήταν μια καλή και “στημένη” νίκη των Ευρωπαίων απέναντι στο αμερικανικό F-35A. Μην ξεχνάμε πως όσοι αγοράζουν Typhoon, απλά δεν μπορούν να παραγγείλουν F-35A (Σ.Αραβία, Κατάρ). Μια τουρκική παραγγελία θα κρατήσει ανοιχτή την γραμμή παραγωγής, μέχρι να αποφασίσει η Γερμανία να βάλει μια παραγγελία ακόμη κοκ. Επίσης, για πρώτη φορά, θα υπάρξει και κοινός τύπος μαχητικού μεταξύ Τουρκίας και Κατάρ, ενώ δεν αποκλείουμε και αριθμό Καταριανών μαχητικών να τα δούμε με τουρκικά εθνόσημα στα πλαίσια της “καλής σχέσης” μεταξύ των δυο χωρών. Συνεπώς ναι, το Typhoon, που έχει 100% ευρωπαϊκά κι ουχί αμερικανικά υποσυστήματα, είναι μια δυνητική επιλογή για την Τουρκία, που θα την κρατήσει και αρκετά κοντά στην Δύση, αλλά το κυριότερο, κοντά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μακρυά από δασμούς.
To ASELPOD της τουρκικής ASELSAN σε δοκιμές με το πακιστανικό μαχητικό JF-17
Τέλος, δεν πρέπει να αγνοήσουμε το πακιστανικής κατασκευής, αλλά κινεζικής σχεδίασης JF-17. Το τελευταίο δεν έχει βέβαια καμία σχέση με το F-16V, αλλά μην ξεχνάμε πως είναι ένα σύγχρονο μαχητικό, για το οποίο οι Πακιστανοί έχουν τους πηγαίος κωδικούς. Συνεπώς, το αεροσκάφος μπορεί να “τουρκοποιηθεί” σε σημαντικό βαθμό, να λάβει προηγμένα τουρκικά ηλεκτρονικά (ραντάρ AESA, FLIR, προηγμένα όπλα). Φυσικά υπάρχει περίπτωση η Κίνα να “τσινίσει”, αλλά θα της είναι πιο εύκολο να δώσει ένα JF-17 από το να έδινε J-10/J-15 ή κάτι άλλο, πολύ πιο προηγμένο. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το σενάριο JF-17 για την Τουρκία έχει ήδη “παίξει”, ενώ τυχόν επιλογή του θα “συσφίξει” τις ήδη στενές τουρκοπακιστανικές σχέσεις.
Το JF-17 δεν μπορεί να συγκριθεί με το F-16V, αλλά μπορεί να αγοραστεί σε μεγάλους αριθμούς, μπορεί να τουρκοποιηθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό (τουρκικός υπολογιστής αποστολής, ραντάρ AESA της ASELSAN, πύραυλοι Bozdogan (μέσου βεληνεκούς) και Gokdogan (μικρού), πύραυλοι cruise SOM. Αν το καλοσκεφτεί κανείς, τα JF-17 θα ήταν εξαιρετική επιλογή για αντικατάσταση των F-4E Terminator, αλλά και προκειμένου να καλύψουν τα κενά που θα αφήσει στην Τουρική Πολεμική Αεροπορία ο κανιβαλισμός κάποιων F-16C/D, προκειμένου τα υπόλοιπα να παραμείνουν επιχειρησιακά.
Αν θέλατε μια πρόβλεψη για το τι θα κάνουν οι Τούρκοι, πιο πιθανό σενάριο είναι να επιλέξουν το Eurofighter Typhoon (υψηλού κόστους, είναι προφανές πως οι Ευρωπαίοι θα τους “βγάλουν τα δόντια”),αλλά και το JF-17 (πολύ χαμηλότερο κόστος, σύσφιξη των σχέσεων, ισλαμικό μαχητικό). Βέβαια τα ρωσικά Su-35/34 μάλλον ακολουθούν από κοντά, αλλά πιθανή επιλογή τους θα έφερνε πλέον Άγκυρα και Μόσχα στην ίδια σχέση που έχει αυτή την στιγμή η Δαμασκός και η Μόσχα. Όλα αυτά φυσικά, στην περίπτωση που ο αγαπητός φιλέλλην Ερντογάν δεν κάνει μια μεγαλοπρεπή Kolotoumpa!
Νέοι τουρκικοί πύραυλοι αέρος-αέρος Bozdogan (μέσου βεληνεκούς) και Gokdogan (μικρού)
